Russische Flankaanval PAKT SPEKTAKULAIR VERKEERD UIT!

Vandaag zijn er veel interessante updates uit de richting van Siversk. 

Hier heeft Rusland zijn strategie gedurfd te veranderen, met als doel de hogere grond ten zuiden van Bilohorivka in te nemen om de patstelling te doorbreken, waar duizenden Russische soldaten eerder werden uitgeschakeld. Echter, na een snelle reactie van Oekraïense troepen viel het Russische plan volledig uit elkaar, aangezien het toenemende tekort aan Russische pantservoertuigen geen hoop bood voor de Russische soldaten om de Oekraïense posities levend te bereiken.

Het doel van de Russische troepen in dit gebied is de controle over Siversk te verkrijgen; echter, zoals je je misschien herinnert uit het vorige rapport, bleef hun frontale aanval in het oosten zonder succes. De hoofdaanval van Rusland richtte zich nog steeds op Bilohorivka, omdat de inname van het dorp hen zou toelaten om de Oekraïense verdedigingen te openen en verder richting Siversk op te rukken.

De Russen stonden echter al bij de eerste hindernis voor aanzienlijke moeilijkheden, waarbij duizenden soldaten werden verloren zonder dat ze het kleine dorp konden innemen, zelfs niet na twee jaar zware gevechten.

Wanneer we de topografische kaart bekijken, zien we dat Oekraïnes belangrijkste verdedigingsvoordeel tegen directe Russische aanvallen ligt in de verhoogde kalksteengroeve en de hoge grond achter Bilohorivka, die een uitstekend uitzicht biedt op de Russische frontale aanvallen. Vanwege het toenemende gebruik van drones, hebben de Oekraïners de terrikon omgevormd tot een observatiepost en voorste verdedigingslijn, waardoor ze Russische bewegingen konden volgen en tegenwerken terwijl ze zich naar het dorp begaven. Beide partijen bezetten tegenovergestelde heuvels, waardoor de Russen gedwongen werden tot een langdurige patstelling die hun troepen voortdurend uitputte.

Natuurlijke obstakels, zoals de rivier de Siversky Donets en het Kreminna-woud, versterken de Oekraïense verdedigingen door Russische flankpogingen vanuit het noorden te belemmeren. Opmerkelijk genoeg vond een van de meest verwoestende nederlagen van Rusland hier vroeg in de oorlog plaats, toen een hele bataljonsgroep werd uitgeschakeld tijdens een poging om de rivier over te steken.

Sindsdien hebben Oekraïense troepen de Russische troepen verder van de rivier gedreven en het bos veiliggesteld met speciale eenheden, waardoor nieuwe flankpogingen vanuit het noorden zijn verhinderd.

Echter, ten zuiden van Bilohorivka, richting Zolotarivka, blijkt het Oekraïense vuurbereik beperkt door een hoger gelegen heuvelkam en dicht bos, waardoor de directe zichtlijn naar de Oekraïense posities geblokkeerd wordt. Dit is de reden waarom de Russen uiteindelijk besloten hun aanpak te wijzigen en Bilohorivka vanuit de zuidelijke flank aan te vallen, waar ze beter verborgen waren voor Oekraïens vuur.

De Russische troepen probeerden Zolotarivka te gebruiken als uitvalsbasis voor een opmars naar het westen, richting twee cruciale aanvoerroutes die de Oekraïense troepen in Bilohorivka en de kalksteengroeve ondersteunen.

Een succesvolle doorbraak zou de Oekraïense verdedigers kunnen omsingelen, hun terugtrekking afdwingen en een Russische opmars over de heuvelkam naar de laagvlakten mogelijk maken. Dit zou ook de strijd om het Serebryansky-woud drastisch herstructureren, waarbij Oekraïense troepen gedwongen zouden worden zich alomtegenwoordig te verdedigen tegen Russische aanvallen vanuit drie richtingen. Hoewel dit de beste tactische optie van Rusland was, eindigden herhaalde pogingen nog steeds in een ramp.

Helaas voor de Russen hadden Oekraïense commandanten, die de verdedigingscapaciteit van Bilohorivka gedurende twee jaar actieve gevechten hadden geanalyseerd, de zuidelijke flankdreiging al ingeschat. Om deze tegen te gaan, verstevigden ze posities ten zuiden van de groeve met loopgraven, versterkte stellingen en verkenningsdroneteams die aanvallen in de gaten hielden. Als compensatie probeerden de Russen gemotoriseerde aanvallen, maar het gebrek aan begroeiing in de winter maakte hen vatbaar voor vroege detectie en verwoestend Oekraïens vuur, wat leidde tot zware verliezen.

Daarnaast, nu recente succesvolle Oekraïense operaties het Russische opperbevel hebben gedwongen om andere offensieve inspanningen te prioriteren, waren de Russische troepen hier niet in staat hun verloren pantservoertuigen aan te vullen, waardoor ze in plaats daarvan afhankelijk moesten zijn van motorfietsen, quads en buggies om de open velden over te steken. Ondertussen blijven Oekraïense drone-operators en artillerie-eenheden, die twee jaar ervaring in dit gebied hebben, aanvallen met chirurgische precisie uitvoeren, en systematisch de Russische flankeringspogingen elimineren. De velden zijn nu bezaaid met verwoeste civiele voertuigen die de Russen moesten gebruiken voor hun aanvallen.

Al met al heeft de Oekraïense verdediging van Bilohorivka, gelaagd en goed gepland, herhaalde Russische aanvallen op de zuidelijke flank effectief afgeslagen. De Russische troepen, die zware verliezen hebben geleden en nog steeds kampen met een tekort aan gepantserde voertuigen, zijn er opnieuw niet in geslaagd het dorp in te nemen. Ondanks de strategische verschuivingen van Rusland, heeft de strijd de tactische bekwaamheid en veerkracht van Oekraïne onderstreept, wat de algehele stabiele en voortdurende Oekraïense verdediging in de Donbas weerspiegelt.