Poetin VERNEDERD! Rusland HEEFT GEEN AANVALSVOERTUIGEN MEER!

Vandaag zijn er veel interessante updates van het Koerskfront.

Hier hebben de Russen een nieuw offensief gelanceerd op Oekraïens grondgebied, in een poging de overgebleven Oekraïense troepen in Koersk af te snijden. Echter, naarmate hun gevallen soldaten zich opstapelden langs de grens, werd snel duidelijk dat elke hoop voor de Russen om hun eigen aanval te lanceren te ver gezocht was.

Aanvankelijk probeerden de Russische troepen de Oekraïense eenheden te overrompelen door directe aanvallen op het contingent terwijl deze zich terugtrokken uit Koersk. De Oekraïners hadden echter solide fallback-lijnen opgezet bij Gogolevka en Rubanschina om hun terugtocht te beveiligen, wat de Russen dwong tot een driedaagse strijd om het kleine nederzetting Rubanschina, wat de Russische opmars aanzienlijk vertraagde. Toen het duidelijk werd dat een poging om de Oekraïners direct te overrompelen zou leiden tot verdere mislukking, besloten de Russen een totaal andere benadering.

De Russen streefden er nog steeds naar het overgebleven Oekraïense contingent in Koersk en Sumy in te sluiten en te elimineren, ondanks het feit dat het grootste deel van de troepen al succesvol was teruggetrokken. Om toch de overwinning te behalen, besloten de Russen een offensief te lanceren in de regio Sumy zelf. De belangrijkste focus van de Russische inspanningen werd het veroveren van Novenke en Basivka en het verkrijgen van directe vuurbestrijding over de Sumy-Sudzha-snelweg, die de belangrijkste Oekraïense aanvoerlijn blijft voor hun inspanningen naar het noordoosten. Het veiligstellen van de weg zou de Oekraïense verdedigers gevangen zetten en eindelijk de voorwaarden scheppen om ten minste een deel van de terugtrekkende Oekraïense troepen te vangen. De Russen hadden echter te maken met een enorm nadeel: de catastrofale verliezen die ze in Koersk hadden geleden, ondermijnden hun vermogen om een vervolg offensief te lanceren in Oekraïens grondgebied.

Volgens verschillende schattingen hebben de Russische troepen tot 55.000 slachtoffers geleden tijdens de zeven-en-een-half maanden van intense gevechten en meerdere mislukte tegenoffensieven in Koersk. Opmerkelijk is dat deze verliezen de oorspronkelijke inzet van 50.000 soldaten, die de Russen aanvankelijk naar Koersk hadden gestuurd om de Oekraïense inval af te slaan, ver overtreffen. De Russen moesten een steeds groter aantal reserves vanuit andere sectoren van het front verplaatsen, onder hen zelfs gewonde soldaten, en ook op de Noord-Koreanen rekenen om uiteindelijk de Oekraïners eruit te duwen. Oekraïense bronnen melden ook dat de Russen tot 2.100 voertuigen in Koersk hebben verloren, waaronder meer dan 750 pantserwagens, infanteriegevechtsvoertuigen en tanks, wat resulteerde in een aanzienlijk tekort aan gepantserde reserves bij de Russische troepen in Koersk.

Hoewel het exacte aantal Russische troepen die nog steeds aanwezig en gevechtsklaar zijn in deze sector onbekend is, is het duidelijk dat ze niet in staat zijn om hun vervolg offensief te lanceren om zelfs maar een deel van de Oekraïense troepen in Koersk in te sluiten. Als gevolg hiervan tonen geolocatiebeelden aan dat ook hier Russische soldaten gedwongen werden om open velden over te steken om Oekraïense posities te bestormen te voet, in verbeterde voertuigen en zelfs op elektrische scooters. Ondanks het gebrek aan geschikte voertuigen stuurden de Russen een voortdurende golf van aanvallen, in de hoop de Oekraïners te overrompelen en hun doelen te bereiken door simpelweg hun aantal.

Helaas voor de Russen stelde de niet-gepantserde aard van de voertuigen die de Russen gebruikten de Oekraïners in staat om hun artillerie in te zetten om nog verwoestendere verliezen aan te richten bij de Russische aanvallen. Bovendien hadden Oekraïense drone-operators tegen die tijd genoeg tijd gehad om zich volledig naar de achterhoede in Sumy te verplaatsen, waar ze golven van drones lanceerden tegen de voortdurende Russische aanvallen. De verslechterende aard van de Russische militaire capaciteiten in een van hun belangrijkste sectoren, Koersk, benadrukt de wanhopige situatie waarin het Russische leger zich bevindt.

Bovendien maakte de Oekraïense inval in Belgorod de situatie voor de Russen alleen maar erger, aangezien het al afgenomen aantal reserves met spoed moest worden omgeleid om de tweede Oekraïense opmars op Russisch grondgebied te stoppen.

Met de actieve frontlinie die nu met meer dan een derde toeneemt, verloren de Russische troepen snel hun vermogen om voortdurende golven van soldaten naar hun flankeringsoperatie te sturen, aangezien hun inspanningen uiteindelijk vastliepen.

Al met al probeerden de Russen door te breken in de Sumy-regio van Oekraïne en de Oekraïense troepen die zich terugtrokken uit Koersk af te snijden, maar hun gebrek aan geschikt materieel bracht hun offensieve plannen uiteindelijk ten val. Nu de Oekraïners het merendeel van hun troepen al hebben teruggetrokken, staan deze soldaten klaar om elke toekomstige hernieuwde Russische inspanning in Oekraïne af te slaan. Echter, naarmate de dode Russische infanterie zich opstapelt bij de toegangen en bossen die naar Sumy leiden, wordt de vooruitzicht van een grootschalig Russisch offensief op Oekraïens grondgebied steeds onwaarschijnlijker.