De kosten van 36 aanvallen per kilometer: Rusland faalt met zijn oorlogslogica

Vandaag zullen we de enorme escalatie bespreken in het aantal Russische aanvallen op het slagveld in de afgelopen maanden, een allesomvattende druk die zowel de Russische als Oekraïense strategieën en uithoudingsvermogen op de proef stelt. Het veranderde tempo van de oorlog kan de onderhandelingskoers mogelijk veranderen voordat er een werkelijke wapenstilstand van kracht wordt.

In maart verhoogden de Russische troepen hun offensieve operaties in verschillende richtingen, waaronder Sumy, Pokrovsk, Kurakhove, Velyka Novosilka, Zaporizja en Liman.

Ondanks deze grote toename van aanvallen in de maand, zijn de werkelijke territoriale winsten die door de Russische strijdkrachten zijn behaald, gedaald naar het laagste niveau in tien maanden. De geïntensiveerde aanvallen lijken deel uit te maken van een bredere strategie om zoveel mogelijk grondgebied in te nemen voordat een mogelijke wapenstilstand de frontlinie bevriest, of de Oekraïners deze gebruiken om hun verdediging verder te versterken. Dit was het meest zichtbaar in de laatste week van maart, toen de Oekraïense strijdkrachten dagelijks meer dan 200 vijandelijke aanvallen registreerden, een duidelijk teken van de enorme schaal van de Russische pogingen om over verschillende fronten door te breken.

Hoewel het aantal aanvallen recordhoogtes heeft bereikt, vertelt de situatie op de grond een ander verhaal. In maart slaagden de Russische troepen erin om 133 vierkante kilometer Oekraïens grondgebied te veroveren, ongeveer hetzelfde als ze in april en juni 2024 veroverden. Dit is een ver verwijderd van november 2024, toen de maandelijkse winst bijna zes keer hoger was.

De sectoren van Pokrovsk en Liman zagen de meest intense gevechten, waarbij de Russische troepen vooral actief waren in grensgebieden nabij de regio Koersk, waarbij ze probeerden de internationale grens over te steken en de Oekraïense oblast Sumy binnen te dringen. Ondanks de hernieuwde agressie hebben de Oekraïense verdedigingen het grotendeels volgehouden en zelfs zware verliezen aan de vijand toegebracht. Het Oekraïense leger, ondanks vermoeidheid en operationele uitdagingen na drie jaar non-stop gevechten op een duizend kilometer lange frontlinie, heeft bewezen in staat te zijn om Russische vooruitgangen te minimaliseren en de schokken van deze hernieuwde offensieven op te vangen.

Het hoge aantal aanvallen komt tegen een aanzienlijke prijs voor Rusland. In maart 2025 had Rusland aanzienlijke verliezen, waarbij het aantal personeel dat in de maand omkwam ongeveer 41.160 was, gemiddeld zo’n 1.300 per dag. Dit cijfer vertegenwoordigt de vijfde hoogste maandtotaal sinds het begin van de oorlog, wat de hoge kosten van de geïntensiveerde aanvallen weerspiegelt. Naast de personeelsverliezen leed Rusland aanzienlijke verliezen in zijn materieelvoorraad met 3.545 voertuigen en 1.644 artilleriestukken die werden vernietigd, waarmee een nieuw maandrecord voor materiële verliezen werd gevestigd.

Elke vierkante kilometer van het veroverde Russische grondgebied vereist nu gemiddeld maar liefst 36 aanvallen, tegen slechts 7 in november, wat de Russische leger ongeveer 310 dode soldaten per vierkante kilometer winst kost. Deze groeiende inefficiëntie weerspiegelt de steeds meer uitgeputte staat van de Russische gevechtscapaciteiten, waardoor de Russische commandanten gedwongen worden massale infanterieaanvallen uit te voeren met slecht opgeleide troepen. Rapporten van gevangengenomen Russische soldaten onthullen dat sommigen slechts drie of vier dagen basistraining krijgen voordat ze naar het front worden gestuurd.

Logistieke problemen en uitgerekte toevoerketens verergeren deze problemen, wat de capaciteit van Rusland om intensieve operaties op lange termijn vol te houden verder beperkt.

Tegelijkertijd blijft Oekraïnes voordeel in droneoorlogsvoering een beslissende rol spelen, aangezien drone-operators, van wie velen nu jarenlange ervaring op het slagveld hebben, drones met verwoestend effect gebruiken. In de richting van Pokrovsk meldde bijvoorbeeld een Oekraïense operator dat zijn 3-mans eenheid dagelijks consequent meer dan 50 Russische soldaten vernietigde. Het is een belangrijke factor die bijdraagt aan de groeiende verliezen van Rusland en het gebrek aan vooruitgang, ondanks het overweldigende aantal aanvallen. Maand na maand lijken de Russische offensieven steeds minder te bereiken en meer te kosten.

Over het geheel genomen, met het verhoogde tempo in de laatste weken, verbruikt het Russische leger zijn reserves tegen een onhoudbaar tempo voor minimale territoriale winst. De Oekraïense verdedigingslinies houden stand met steeds geavanceerdere tactiek, wat zware verliezen veroorzaakt voor de Russische aanvallers. De vraag is niet langer of de Russen door kunnen breken, maar hoe lang ze dit kostbare tempo kunnen volhouden zonder in te storten.

Als de Russische troepen blijven verliezen op deze snelheid, riskeren ze niet alleen toekomstige offensieven in gevaar te brengen, maar ook de recente winst bloot te stellen aan mogelijke Oekraïense tegenaanvallen, waardoor de weinig vooruitgang die ze hebben geboekt, teniet wordt gedaan.