Netjes. Russische troepen lopen in een BRUTE OEKRAÏENSE HINDERLAAG!

Vandaag komt het grootste nieuws uit de richting van Koersk.

Hier proberen de Russen wanhopig door te breken in de oblast Soemy en een bufferzone te creëren, maar lopen in plaats daarvan recht in een Oekraïense val. Nachtelijke hinderlagen vernietigden Russische aanvallen voordat ze zelfs maar konden beginnen, terwijl nietsvermoedende Russische infanterie werd geleid naar dodelijke vuurzones.

Op de korte termijn is het belangrijkste doel van Rusland om de Oekraïners volledig uit Koersk te duwen en de oblast Soemy binnen te dringen. De Russen willen dieper oprukken in Soemy en daar een grote bufferzone creëren op Oekraïens grondgebied. Door een bufferzone te creëren, hopen ze een nieuwe Oekraïense grensoverschrijdende aanval te voorkomen, aangezien de belangrijkste Oekraïense eenheid die zich uit Koersk heeft teruggetrokken nog steeds operationeel sterk is.

Op de lange termijn, volgens het Institute for the Study of War, plant Rusland om de bufferzone te gebruiken als uitvalsbasis voor een toekomstige offensieve operatie in de oblast Soemy, waarbij de stad Soemy mogelijk binnen bereik van artillerie komt. Net zoals de Oekraïners van plan waren Koersk te gebruiken als onderhandelingsmiddel voor het terugkrijgen van door Rusland bezette Oekraïense gebieden, hoopt Rusland met de winst in Soemy druk uit te oefenen op Oekraïne om oostelijke gebieden op te geven, of zelfs zijn eigen territoriale claims uit te breiden met Soemy.

Om de Russische plannen voor een bufferzone tegen te gaan, gebruiken de Oekraïners een flexibele, gelaagde verdediging in de bossen nabij Guyevo. Om te voorkomen dat de frontlinies bezwijken onder constante druk en zware verliezen oplopen, laten de Oekraïners sommige Russische aanvallen bewust doorbreken, om ze vervolgens in hinderlagen te lokken en op te ruimen via versterkte verdedigingslinies in de achterhoede.

Een van de meest effectieve methoden die de Oekraïners gebruiken, zijn strategisch geplaatste mijnenvelden, met verschillende tactieken tegen verschillende soorten Russische aanvallen.

Bij gemechaniseerde aanvallen, om verliezen door Oekraïense drones te beperken, rusten de Russen hun voertuigen uit met anti-drone roosters en elektronische oorlogsvoering, en vallen ze enkel aan bij mist of slecht zicht. Als antwoord hierop gebruiken Oekraïners drones om 's nachts landmijnen op belangrijke wegen te droppen.

Op deze manier hoeven de Oekraïners hun drones niet in te zetten voor directe aanvallen op Russische pantseraanvallen. Overdag, wanneer Oekraïense drone-operators het gebied scannen, zijn ze uitgerust met drones die granaten kunnen droppen om alle voertuigen uit te schakelen die in het nieuwe mijnenveld zijn gereden dat ‘s nachts verscheen.

Een andere grote aanvalstactiek van de Russen is het inzetten van zuivere infanteriegroepen die Oekraïense linies proberen te infiltreren of zo dicht mogelijk naderen alvorens de loopgraven te bestormen. Om detectie zolang mogelijk uit te stellen, sluipen ze door boomgrenzen en terreinlagen zoals opgedroogde rivierbeddingen of geulen. De Oekraïense parachutisten hebben dit herkend en hebben antipersoneelsmijnen geplaatst op precies deze locaties, wetende dat Russische infanterie daar langs zou trekken. Geolokaliseerde beelden tonen een Russische aanvalsgroep die niet in tactische formatie bewoog, waardoor drie soldaten vooraan bijna gelijktijdig op mijnen stapten, terwijl de rest bevroren bleef, niet in staat te helpen of zich te bewegen zonder zelf op een mijn te stappen.

Echter, een flexibele verdediging betekent niet dat Oekraïners zomaar alle vijandelijke groepen vrij spel geven in hun achtergebied, ongeacht of ze in hinderlagen worden uitgeschakeld of niet. POV-beelden van Oekraïense soldaten in Guyevo tonen intense nachtelijke vuurgevechten met Russische eenheden aan de frontlinie. De beelden tonen strijders van het 225e aparte aanvalsregiment die infraroodlasers gebruiken om Russische soldaten aan te wijzen en uit te schakelen—lasers die enkel zichtbaar zijn voor de Oekraïners dankzij hun nachtkijkers.

Over het geheel genomen houden de Oekraïners met succes een flexibele verdediging in Koersk om elke Russische poging tot het creëren van een bufferzone richting de oblast Soemy te blokkeren. De eerdere gecoördineerde terugtrekking stelde hen in staat om een gelaagde verdedigingslinie op te zetten, waarbij ze voorspelbare Russische aanvalsroutes benutten voor hinderlagen en verrassingsmijnenvelden in de bossen. Dankzij superieure coördinatie kunnen achterhoede-eenheden zelfs na een doorbraak van de eerste linie snel de aanval vernietigen.

Als het succes van de Oekraïense verdediging aanhoudt, kunnen de Russische opmarsen hier mogelijk voor onbepaalde tijd worden gestopt, waardoor een verdere diepe penetratie van Oekraïens grondgebied wordt voorkomen.