In deze strategische update analyseren we de Oekraïense aanvallen op grote Russische munitiedepots gedurende 2024 en de onmiddellijke effecten die deze aanvallen hadden op de beschikbaarheid van artillerie aan het front. Deze cruciale acties maken deel uit van een doorlopende strategie die het potentieel heeft om uit te groeien tot een van de strategisch belangrijkste factoren in de algehele oorlogsstrategie.

Zoals u zich misschien herinnert, werd het eerste deel van het jaar gekarakteriseerd door aanvallen op munitiedepots, voornamelijk binnen door Rusland gecontroleerd Oekraïens grondgebied, met de meest significante aanvallen in januari, maart en mei in respectievelijk de regio’s Cherson, Donetsk en Zaporizjzja.

Deze situatie veranderde dramatisch na de zomer, toen Oekraïne begon met de inzet van nieuwe, binnenlandse ontwikkelde lange-afstands wapens en beperkte toestemming kreeg om westerse wapens op Russisch grondgebied te gebruiken. Sinds eind september zijn er aanzienlijke aanvallen uitgevoerd op belangrijke munitiedepots op Russisch grondgebied, binnen het bereik van de beschikbare Oekraïense wapens.
Oekraïense troepen hebben specifiek munitiedepots aangevallen in Oktyabrskii en Toropets in de oblast Tver, evenals het depot in Tikhoretsk in de regio Krasnodar, in september 2024. Bovendien werd op 8 oktober een Russische raket- en munitieopslagfaciliteit in Karachev, in de oblast Brjansk, aangevallen. De aanval op het Toropets-depot was bijzonder significant, met naar schatting 30.000 ton munitie vernietigd, wat gelijkstaat aan ongeveer drie maanden van de Russische artillerieproductie. Beelden van deze actie verspreidden zich wereldwijd, en de explosie wordt beschouwd als de krachtigste niet-nucleaire detonatie in de geschiedenis. Gezamenlijk wordt geschat dat deze aanvallen minstens 75.000 ton Russische munitie hebben vernietigd, bijna een kwart van alle Russische productie en Noord-Koreaanse leveringen dit jaar gecombineerd.

Deze doorlopende aanvallen in de tweede helft van 2024 hebben al een direct effect gehad op de beschikbaarheid van Russische artilleriemunitie op het slagveld, met talrijke Russische soldaten die over de situatie rapporteren. Volgens verklaringen van een prominente Russische militaire analist werden er eind september beperkingen opgelegd aan het dagelijkse gebruik van granaten langs het gehele front, als gevolg van de aanvallen op Toropets en Tikhoretsk. Hij merkte verder op dat deze beperkingen een direct effect hadden op het front, aangezien de opgelegde limieten het moeilijk maakten om aanvallen op de vijand goed uit te voeren.
In dit kader gaf de Oekraïense eerste plaatsvervangende minister van Defensie, luitenant-generaal Ivan Havrylyuk, recentelijk meer gedetailleerde gegevens over de effecten van de Oekraïense operaties. Hij onthulde dat de verhouding tussen Russische en Oekraïense artillerievuur nu ongeveer twee tegen één is in het voordeel van de Russische troepen, een significante vermindering ten opzichte van acht tegen één aan het begin van 2024 en drie tegen één begin zomer 2024.

Deze Oekraïense aanvallen hebben een opmerkelijke strategische impact gehad op de Russische offensieve inspanningen om de volgende redenen. Ten eerste resulteert de vernietiging van deze belangrijke opslagcentra in een onmiddellijke vermindering van de beschikbaarheid van artilleriegranaten die op korte termijn naar de frontlinies kunnen worden geleverd, waardoor kleinere opslagfaciliteiten, dichter bij de gevechtszones, hun voorraden moeten rationeren totdat de bevoorradingslijnen zijn hersteld.

Ten tweede dwingen deze aanvallen het Russische bevel om munitie van de overgebleven depots die nu binnen het bereik van Oekraïense aanvallen liggen, te verplaatsen naar meer afgelegen en verspreide locaties, wat vertragingen en logistieke uitdagingen creëert bij het bevoorraden van de frontlinietroepen.

Ten derde verplicht het de Russen om de nieuw geproduceerde artilleriemunitie te verdelen tussen onmiddellijk gebruik op het slagveld en het aanvullen van de uitgeputte strategische reserves die volgens de Russische militaire doctrine moeten worden onderhouden.
Tenslotte wordt Rusland steeds meer gedwongen om artilleriemunitie uit derde landen, zoals Noord-Korea, of uit slecht onderhouden Sovjet-tijdvoorraad aan te wenden. Beide gevallen vereisen een traag renovatieproces, wat uiteindelijk leidt tot hogere tarieven van onnauwkeurigheid en misfires.

Deze significante verschuiving in trends beïnvloedt direct veranderingen in de Russische tactieken op het slagveld. De verminderde beschikbaarheid van artillerie heeft het voor de Russische offensieven steeds moeilijker gemaakt om voorafgaande zware bombardementen uit te voeren, waardoor de Oekraïense troepen een veel groter deel van hun verdedigende kracht konden behouden. De afgelopen maanden zijn de Russische tactieken steeds meer verschoven naar kleine infanteriegroeptactieken met weinig of geen vuursteun door een tekort aan artilleriemunitie. Dit heeft onvermijdelijk geleid tot recordhoge dodentalen in de afgelopen weken, waarbij november wordt geschat als de maand met het hoogste aantal doden sinds het begin van de oorlog: meer dan 45.000, volgens verschillende militaire analisten. Deze cijfers worden als onhoudbaar beschouwd en zullen naar verwachting leiden tot de beëindiging van de Russische offensieve inspanningen op veel punten van het front op korte termijn.

Al met al heeft de effectieve Oekraïense strategie van het continu aanvallen van Russische munitiedepots, die sinds september is versneld, geleid tot een dramatische vermindering van het Russische voordeel op het gebied van artilleriemunitie. Deze uitdagingen hebben de Russische troepen gedwongen hun offensieve tactieken aan te passen, waarbij ze steeds meer afhankelijk zijn van kleine infanteriegroep tactieken met weinig tot geen artillerieondersteuning. Deze strategie heeft geleid tot recorddodentalen, die slechts op korte termijn kunnen worden volgehouden en de lange-termijn strategische capaciteiten van Rusland beslissend ondermijnen.
Opmerkingen