GEKKE RUSSISCHE AANVAL: 150 FIETSEN, 300 MANNEN, GEEN OVERLEVENDEN!

Vandaag zijn er veel interessante updates vanuit de richting Pokrovsk.

Hier vond een van de meest bizarre offensieven van de oorlog tot nu toe plaats: Rusland lanceerde een grootschalige gemechaniseerde aanval nabij Pokrovsk, aangevoerd door honderdvijftig motorfietsen. Nadat Oekraïense drones hen tijdens de voorbereidingen onderschepten, viel de operatie snel uiteen, en bleven de velden bezaaid achter met brandende motoren, vernielde pantservoertuigen en gestrande troepen.

Het doel van de Russische troepen in dit gebied is om op te rukken en de strategische snelweg Pokrovsk-Kostjantynivka veilig te stellen door via de oostflank van Pokrovsk te opereren. Eerder hadden Oekraïense troepen hen al verdreven van posities nabij de snelweg en een belangrijk steunpunt op het kruispunt opgeblazen dat eerder in Russische handen was. Nu het weer verbetert, willen ze het terugveroveren om hun opmars te kunnen voortzetten.

Om dit belangrijke kruispunt te heroveren, voeren de Russen grootschalige gemechaniseerde aanvallen uit in combinatie met motorfietseenheden die de aanval leiden als verkenningstroepen.

Het voornaamste voordeel voor de Russen in dit gebied is het goede weer — geen regen die de grond zou veranderen in modder, wat pantseraanvallen zou bemoeilijken. Bovendien ligt het kruispunt op een hogere ligging, wat betekent dat de velden minder modderig zijn door eerdere regens, en dat maakt gemechaniseerde aanvallen haalbaar.

Toch is de manoeuvreerruimte voor de Russen sterk beperkt door een uitgebreid netwerk van Oekraïense verdedigingswerken. Anti-tankgrachten strekken zich uit over de grijze zone tussen het kruispunt en de mogelijke Russische aanvalsroutes, waardoor Russische eenheden worden gedwongen zich over een voorspelbare, versmalde weg te verplaatsen — een gebied dat Oekraïners hebben omgevormd tot een dodelijke val met landmijnen en constante dronebewaking. Elke aanval eindigt dan ook onvermijdelijk met zware verliezen. Daarbovenop hebben de Oekraïners drakentanden en prikkeldraadversperringen voor het kruispunt geplaatst, waardoor eventuele overlevende Russische troepen gedwongen worden te stoppen om deze obstakels te verwijderen — en daarmee nog langer blootstaan aan Oekraïense FPV-drones en vuursectoren.

De Russische aanval begon met honderdvijftig infanteristen op motorfietsen, in een poging snelheid en wendbaarheid te benutten om de Oekraïense drakentanden te omzeilen. Door hun smalle frames en lage gewicht konden de motorfietsen door kleine openingen glippen en bleven ze onder de drempel van anti-tankmijnen, die zijn afgesteld op zwaardere voertuigen. Deze tactiek moest de initiële infanterieverliezen beperken en de Oekraïners dwingen elke rijder afzonderlijk aan te vallen met FPV-drones, wat de kans vergrootte dat sommigen door de linies zouden breken.

Overlevenden konden dan voorwaartse posities veiligstellen, Oekraïense verdedigingswerken verkennen en obstakels zoals prikkeldraad en drakentanden verwijderen om een doorgang te creëren voor oprukkende Russische BMP’s en tanks.

Maar Oekraïense drones hadden de Russische motorfietseenheden al vroegtijdig ontdekt tijdens hun opstelling, waardoor Oekraïners direct konden reageren met zwermen kamikaze-FPV-drones. Door als eerste toe te slaan, konden ze meerdere rijders tegelijk uitschakelen — binnen enkele minuten werden meer dan tweederde van de motorrijders gedood. Dit leidde waarschijnlijk tot een instorting van de communicatie met de infanterie-eenheid, die geen melding kon maken van het mislukken van de aanval.

In de veronderstelling dat de aanval was geslaagd, stuurden de Russische bevelhebbers een bataljon BMP’s om de vermeende veroverde posities te versterken — maar deze voertuigen reden regelrecht in anti-tankmijnen, FPV-drones en artillerievuur die al waren gericht op de weg. Deze mislukte operatie leidde tot het verlies van eenentwintig Russische BMP’s binnen slechts enkele uren. Inclusief de gefaalde motorfietsgolf verloren de Russen zesennegentig motoren en in totaal meer dan tweehonderdveertig soldaten, gedood of gewond. Slechts ongeveer een derde van de aanvallers overleefde de aanval.

Al met al probeerden de Russen een snelwegkruispunt te heroveren met meer dan honderdvijftig motorfietsen en tientallen pantservoertuigen. Maar door gebrekkige coördinatie en communicatie eindigde het offensief in een nederlaag, met overlevenden verspreid over de velden. Ondanks zware verliezen wisten zij geen terrein te winnen, noch hun doel te bereiken.

De overlevenden zullen waarschijnlijk gedwongen worden tot ‘meat assaults’ (massa-aanvallen met infanterie) vanwege hun nabijheid tot de Oekraïense linies, en de Russische onmacht om hen te bevoorraden in hun geïsoleerde posities. Zonder enige voertuig- of pantsersteun zullen deze aanvallen waarschijnlijk alleen maar leiden tot nog meer verliezen.