.svg){kind=small}
Vandaag zijn er veel interessante updates vanuit de richting Zaporizja.
Hier, nadat ze er niet in slaagden terrein te winnen ten westen van Orikhiv, gokten de Russische troepen op iets groters: een massale gemechaniseerde aanval vanuit het zuiden en oosten. Maar wat begon als hun stoutmoedigste aanval in Zaporizja in jaren, eindigde in een ramp, aangezien bijna een volledig bataljon werd vernietigd door Oekraïense artillerie, drones en antitankvuur nog vóór ze hun doel bereikten.
Het doel van de Russen is het behalen van een al lang bestaande operationele doelstelling: het innemen van de stad Orikhiv vóór een staakt-het-vuren de frontlinies bevriest. Orikhiv is een relatief kleine stad met vóór de oorlog bijna 14.000 inwoners, maar het is de grootste en strategisch belangrijkste nederzetting in dit deel van het front vanwege de vele open velden in de omgeving. Daarom is het voor beide partijen van groot belang vanwege het vermogen om er grote troepenconcentraties te verzamelen.
De Russen probeerden eerder een doorbraak te forceren nabij Stepove en Mali Shcherbaky om Orikhiv via de westflank te benaderen, maar behaalden niet meer winst dan hun initiële verrassingseffect hen opleverde. Daarom proberen ze nu de stad vanuit het zuiden en oosten te benaderen door de grootste gemechaniseerde aanval in Zaporizja in jaren uit te voeren.
Het belangrijkste voordeel voor de Russische troepen ligt ten oosten van Orikhiv, waar een aaneenschakeling van nederzettingen loopt van de stad Polohy tot het voorste dorp Novokarlivka, dat op 16 kilometer van Orikhiv ligt. Hierdoor kunnen Russische troepen en gepantserde voertuigen relatief dicht bij het front worden verborgen, en kunnen ze de stedelijke structuur gebruiken als dekking voor hun verplaatsingen tot ze de Oekraïense posities bereiken.
Echter, hoewel Polohy als vitaal logistiek knooppunt net achter het front dient, ligt de stad gevaarlijk dicht bij de Oekraïense artillerie. Deze nabijheid plaatst Russische verzamelpunten binnen het bereik van Oekraïense artillerie, raketsystemen en verkenningsdrones. Bovendien houden Oekraïense troepen sterke verdedigingslinies in Mala Tokmachka, met dodelijke vuurcontrole op elke oprukkende Russische eenheid.
Ten zuiden van Orikhiv hebben Russische troepen rond Kopani, Novoprokopivka en Robotyne vrijwel geen dekking om hun opmars te verbergen. Het terrein, bestaande uit open velden en nederzettingen die tijdens het Oekraïense tegenoffensief van 2023 volledig in puin zijn gelegd, samen met dichte mijnenvelden, maakt elke aanval vanaf het begin al zeer kostbaar. Daarnaast moeten Russische aanvalsgroepen zich verzamelen in Tokmak, 23 kilometer van het front, wat de logistiek onder druk zet en hen gemakkelijk detecteerbaar maakt voor Oekraïense drones. Zodra deze colonnes zich in het open veld begeven, staan Oekraïense artillerie- en drone-eenheden paraat om hen uit te schakelen.
De Russen begonnen hun gemechaniseerde aanval met meer dan veertig gepantserde voertuigen, tientallen buggy’s en motorfietsen voor verkenning, en in totaal 320 soldaten—bijna een volledig bataljon, inclusief achterwaartse ondersteuning. Ze lanceerden hun aanval via twee tangbewegingen: van Kopani naar Novodanylivka in het zuiden en van Polohy richting Mala Tokmachka in het oosten.
Geolokaliseerde beelden van de zuidelijke as tonen tanks die de Russische aanval leiden, gebruikmakend van hun zware bepantsering en mijnenrollen om een pad door de mijnenvelden vrij te maken, terwijl de BMP’s op ongeveer 30 meter afstand van elkaar reden om niet in een gemakkelijk te treffen groep te geraken. Toch konden Oekraïense drones de eerste aanvalsgolf al op 8 kilometer van de frontlinie detecteren en geleidden ze artillerie en andere drones om de voertuigen een voor een uit te schakelen.
De volgende golven hadden ook weinig succes: Russische pantservoertuigen liepen op mijnen, werden geraakt door FPV-drones en antitankraketten, terwijl de infanterie op de voertuigen werd uitgeschakeld door intense artilleriebeschietingen die de colonnes langs het hele traject volgden.
Aan de oostelijke as bij Mala Tokmachka reden Russische gemechaniseerde eenheden recht in verborgen Oekraïense antitankstellingen, terwijl ze werden vastgezet in mijnenvelden langs wegen en velden. Uiteindelijk slaagden enkele BMP’s erin dicht genoeg te komen om Oekraïense posities met hun autocannons te beschieten, maar zodra ze stil stonden, werd hun locatie nauwkeurig bestookt door artillerievuur dat de voertuigen vernietigde en iedereen erin of ernaast doodde.
Al met al lanceerden de Russen de grootste gemechaniseerde aanval die hier in jaren is gezien, waarbij ze meer dan een bataljon aan manschappen verloren zonder ook maar in de buurt te komen van hun doel om richting Orikhiv op te rukken. Oekraïense soldaten ter plaatse meldden dat de aanval geen nieuwe posities heeft opgeleverd en dat de Russische verliezen meer dan 70% bedroegen, wat betekent dat de Russen in de nabije omgeving niet over voldoende troepen beschikken om een effectieve vervolgoperatie uit te voeren.
.jpg)
Opmerkingen