Szokująca zdrada: Rosjanie PODPALAJĄ PÓŁNOCNO-KOREAŃCZYKÓW, aby przypisać sobie zasługi za bitwę.

Dziś pojawiły się interesujące wiadomości z kierunku kurskiego.

Rosyjskie wojsko, wzmocnione przez północnokoreańskie siły, podjęło odważny atak mający na celu zniszczenie ukraińskiego przyczółka na wschód od rzeki Psel. Ten ruch zapoczątkował serię intensywnych walk i ujawnił, do jakich środków Rosjanie są gotowi się posunąć, by utrzymać udział Północnych Koreańczyków w tajemnicy, a jednocześnie przypisać sobie zasługi za ich zwycięstwa.

Cel rosyjski, wspierany przez północnokoreańskie wojska, w tym sektorze przyczółku kurskiego był jasny: zneutralizować obecność Ukraińców na wschód od rzeki Psel, która stanowiła poważne zagrożenie dla ich operacji. Strategiczne znaczenie tego ruchu polegało na zneutralizowaniu ewentualnego ukraińskiego przełamania w kierunku Borki i potencjalnie Giri, które Ukraińcy już raz osiągnęli na początku ofensywy kurskiej. Powtórny postęp w tym rejonie mógłby zakłócić rosyjskie operacje na całym przyczółku, zmuszając do przesunięciu wojsk i zasobów w tym sektorze, z dala od działań na północnym zachodzie.

Kluczową pozycją w tym rejonie była Plekhovo, która była broniona przez niewielki kontyngent ukraiński z powodu swojej lokalizacji na nizinach oraz związanych z tym trudności logistycznych, oddzielających ją od reszty przyczółku kurskiego przez rzekę Psel. Wykorzystując te słabości, północnokoreańskie wojska przeszły przez pola minowe i podobno przełamały obronę, zdobywając wieś po wyczerpującej operacji trwającej dwie godziny. Materiały wideo geolokalizowane z tego regionu potwierdzają obecność ogromnych kolumn północnokoreańskich żołnierzy, którzy osiągnęli swoje pierwsze sukcesy w tym rejonie. Mimo to, szybko pojawiły się napięcia, gdy rosyjskie siły zaczęły szukać sposobu na przypisanie sobie zasług za to zwycięstwo, po tym jak początkowe raporty sugerowały, że jednostki rosyjskie weszły do Plekhovo dopiero po tym, jak Północni Koreańczycy zdobyli wieś.

W brutalnym zwrocie akcji, raporty z ukraińskiego wywiadu oraz prezydenta Wołodymyra Zełenskiego wskazują, że rosyjskie wojska zaczęły palić twarze poległych północnokoreańskich żołnierzy, aby ukryć ich tożsamość. Akt ten, potwierdzony przez materiały z dronów, podkreśla wysiłki Rosji, by zatuszować obecność obcych wojsk na swoim terytorium i uniknąć przyznania się do zależności od północnokoreańskich sił w odzyskaniu własnych terenów. Ponadto ukraińscy urzędnicy oskarżają rosyjskich żołnierzy o przebieranie północnokoreańskich żołnierzy w rosyjskie mundury, co wskazuje na desperackie próby Kremla, by utrzymać fasadę samowystarczalności.

Po zdobyciu Plekhovo, rosyjskie siły starały się wykorzystać swój impet i osiągnąć zwycięstwo propagandowe, ruszając w kierunku Oleksandrii i na teren ukraiński, co szybko zostało ogłoszone przez rosyjską telewizję państwową jako sukces. Niestety dla Rosjan, ukraińskie Siły Operacji Specjalnych udaremniły ten atak, przeprowadzając precyzyjne uderzenia z dronów oraz taktyki zasadzki, zmuszając rosyjskich sabotażystów do wycofania się na swoje terytorium. Ukraińskie jednostki uznały jednak, że to nie wystarczy. Pościg za tymi, którzy przekroczyli granicę, zakończył się eliminacją pozostałych wrogich sił, zadając szybki cios rosyjskim aspiracjom na dalsze postępy i niszcząc zamierzony efekt propagandowy.

Nie zrażeni niepowodzeniem, dowódcy rosyjscy postanowili ponownie zaufać północnokoreańskim wojskom, tym razem wysyłając je w ryzykowny atak przeprawy przez rzekę w Kurilowce. Brakując taktycznych przewag, jakie istniały w Plekhovo, oraz zmuszeni do ataku bez osłony, północnokoreańscy żołnierze zostali zdziesiątkowani przez ukraińskich operatorów dronów, jeszcze zanim zdążyli przeprawić się przez rzekę. Po nieudanym ataku woda została dosłownie pokryta ciałami północnokoreańskich żołnierzy, co stanowiło kolejną katastrofalną porażkę tych jednostek w tym regionie.

Podsumowując, ciągła zależność Rosji od północnokoreańskich sił ukazuje wzór wykorzystywania taktyk wyniszczających i wątpliwych metod. Pomimo początkowego sukcesu w rejonie Plekhovo, Północni Koreańczycy ponieśli ogromne straty, z ukraińskim wywiadem szacującym ich ofiary na ponad 220 poległych w zaledwie kilka dni walki. Te ciężkie straty, połączone z wysiłkami Rosji, by ukryć ich obecność, malują ponury obraz wykorzystywania północnokoreańskich żołnierzy w wojnie. Zależność Kremla od północnokoreańskich wojsk podkreśla wyzwania, przed którymi stoi Rosja w utrzymaniu swoich operacji. Choć te jednostki zapewniają wsparcie liczebne, ich brak doświadczenia bojowego oraz brutalne traktowanie przez rosyjskich towarzyszy broni ograniczają ich skuteczność. Ostatecznie, rozmieszczenie północnokoreańskich sił stanowi desperacką próbę wzmocnienia rosyjskiej, słabnącej kampanii na Kursku, jednocześnie ukazując głębokie luki logistyczne i strategiczne.

‍