Rosyjskie nadzieje ZNIWECZONE. Dowódcy z Kurska ZNISZCZENI

Dziś pojawiły się interesujące wiadomości z kierunku kurskiego.

Po nieudanym wprowadzeniu wojsk północnokoreańskich do walk o obwód kurski, rosyjskie dowództwo zostało zmuszone do ratowania sytuacji poprzez masowy przerzut bardziej doświadczonych oddziałów z Donbasu. Ukraińskie siły uważnie obserwowały ten rozwój wydarzeń i odpowiedziały na czas, przeprowadzając śmiertelne uderzenia HIMARS, które zniszczyły rosyjskie koncentracje wojsk.

Rosyjska armia zintensyfikowała działania w regionie, próbując ostatecznie wyprzeć ukraińskie wojska z terytorium Rosji po miesiącach nieudanych prób, tysiącach poległych żołnierzy i setkach zniszczonych pojazdów opancerzonych. Stawka tej operacji rośnie z każdym miesiącem utrzymywania się Ukraińców na rosyjskiej ziemi, ponieważ Moskwa dąży do przeprowadzenia udanej kontrofensywy, aby nie tylko odzyskać kontrolę terytorialną, ale także wzmocnić swój wizerunek siły.

Operacja ta jest kluczowa dla Kremla z dwóch głównych powodów. Po pierwsze, rosnące w rosyjskim społeczeństwie wątpliwości co do skuteczności kampanii militarnej stanowią poważne wewnętrzne wyzwanie. Prezydent Władimir Putin i najwyżsi dowódcy wojskowi wielokrotnie twierdzili, że obecność ukraińska w Kursku jest tymczasowa i wkrótce zostanie wyeliminowana. Tymczasem miesiące później Ukraińcy nadal pozostają na swoich pozycjach, podważając zaufanie publiczne do możliwości rosyjskiej armii. Po drugie, Rosja stara się odzyskać cały obwód kurski przed dwudziestym stycznia, kiedy urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych ma objąć Donald Trump. Moskwa obawia się, że dalsza obecność Ukraińców na rosyjskiej ziemi osłabi jej pozycję negocjacyjną w potencjalnych rozmowach pokojowych, które Trump sygnalizował jako priorytet.

Aby osiągnąć swoje cele w Kursku, Rosja skierowała tam północnokoreańskie oddziały, które niemal nie przeszły szkolenia pod okiem już wyczerpanych rosyjskich jednostek. Bez odpowiedniego przygotowania i doświadczenia w nowoczesnych działaniach wojennych siły te osiągnęły minimalne postępy, zajmując jedynie odosobnione linie drzew i nie zdołały przełamać głównych ukraińskich linii obrony. To niepowodzenie zmusiło Kreml do przerzucenia lepiej wyszkolonych żołnierzy z innych kluczowych frontów, szczególnie z Donbasu, aby wzmocnić ofensywę kurską. Kluczowe posiłki obejmowały elementy 34. Brygady Zmechanizowanej, wcześniej aktywnej w rejonie Doniecka, oraz inne relatywnie dobrze przygotowane jednostki.

Po tygodniach przerwy w użyciu pojazdów opancerzonych, spowodowanej wcześniejszymi stratami, Rosjanie ponownie wprowadzili je do wsparcia szturmów piechoty, jednocześnie zwiększając dostawy amunicji i zasobów, aby utrzymać intensywne operacje. Ten wymuszony przerzut osłabia jednak szerszą strategię Rosji, spowalniając postępy na kluczowych kierunkach, takich jak Pokrowsk i Kurachowe. Dla Ukrainy ten manewr Rosjan oznacza kolejny sukces ich operacji dywersyjnej, która dodatkowo obciąża i tak już przeciążoną kampanię Moskwy.

Chociaż rosyjskie posiłki tymczasowo zwiększyły presję na Kursk, jednocześnie dostarczyły ukraińskiemu wywiadowi krytycznych informacji do wykorzystania. Ukraińskie jednostki rozpoznawcze, korzystając z połączenia obrazów satelitarnych, przechwyconych komunikatów i obserwacji dronów, śledziły wzmożone ruchy wojsk i zaopatrzenia. Takie wielkoskalowe przerzuty generują wykrywalne wzorce – konwoje na drogach, zwiększoną aktywność w rejonach koncentracji i wzmożoną komunikację – co pozwala dokładnie zlokalizować kluczowe pozycje Rosjan. Ta inteligencja umożliwiła Ukrainie przeprowadzenie uderzeń prewencyjnych, skutecznie neutralizując posiłki zanim osiągnęły swoje cele operacyjne.

Pierwszym celem ukraińskiego ataku HIMARS został punkt dowodzenia 810. Brygady Piechoty Morskiej w Lgowie, obwód kurski. Jednostka ta została przerzucona w miejsce zniszczonej wcześniej w regionie 155. Brygady. 810. Brygada miała również szkolić i integrować siły północnokoreańskie, jednak ukraiński atak zabił zastępcę dowódcy brygady i co najmniej tuzin innych oficerów sztabowych, poważnie zakłócając spójność operacyjną Rosjan.

Kolejne uderzenia HIMARS wymierzone były w rosyjskie koncentracje wojsk w Rylsku, w tym w budynki mieszkalne i publiczne, gdzie przebywali żołnierze, co zadało kolejny cios morale i logistyce Rosjan. Kilka geolokalizowanych nagrań opublikowanych przez rosyjskich ocalałych po ataku pokazuje nie tylko poziom zniszczeń spowodowanych przez te precyzyjne pociski, ale także ich panikę. Ukraińcy, celując w sztab dowodzenia i regularnych żołnierzy, starają się wyrządzić jak największe straty siłom rosyjskim jeszcze przed ich dotarciem na linię frontu.

Podsumowując, mimo wzmocnienia operacji przez siły północnokoreańskie, rosyjska kontrofensywa w Kursku utknęła w martwym punkcie. Ukraińska obrona pozostaje nienaruszona, a rosyjskie cele operacyjne wydają się coraz bardziej nieosiągalne. Przerzucenie sił z Donbasu, w połączeniu z niepowodzeniem w osiągnięciu znaczących postępów, uwidacznia strategiczną porażkę rosyjskiego dowództwa wojskowego. Nieudana kontrofensywa w Kursku dowodzi zdolności Ukrainy do realizacji swoich strategicznych celów – zmuszenia Rosjan do przerzutu wojsk z Donbasu, rozproszenia ich uwagi i wysiłków oraz osłabienia ich ofensywy na całym teatrze działań wojennych.