SLECHTSTE GOK! RUSSISCHE POKROVSK-OFFENSIEF IN PUIN!

Vandaag bespreken we hoe de jongste generaal van Oekraïne het moeilijkste deel van de frontlinie wist te stabiliseren en hoe hij de koers van de Slag om Pokrovsk kon veranderen.

Bijna een jaar geleden nam de situatie in de richting van Pokrovsk een dramatische wending, waardoor de Oekraïense troepen maandenlang onder constante druk kwamen te staan na Russische doorbraken.

De Oekraïense strijdkrachten in de hele sector Pokrovsk bevonden zich vanaf mei 2024 in een voortdurende defensieve houding nadat de Russen bij Ocheretyne doorbraken. Dit stelde hen in staat om de Oekraïense troepen geleidelijk terug te dringen langs de volledige contactlijn.

De Russische troepen wisten meerdere gehaast opgezette Oekraïense verdedigingslinies te doorbreken en veroverden verschillende grote tactisch belangrijke steden, waaronder Selydove, Novohrodivka, Hrodivka, Ukrainsk en Kurakhove.

Na hun grootste terreinwinst in meer dan twee jaar naderden de Russische troepen Pokrovsk, het belangrijkste doel van hun offensief, waarmee de Oekraïense verdedigers in een kritieke positie terechtkwamen.

Gezien de urgentie besloot het Oekraïense opperbevel generaal Mykhailo Drapatyi aan te stellen als bevelhebber van de Khortytsia-groep van strijdkrachten, met als taak het front te stabiliseren en het momentum in het voordeel van Oekraïne te keren.

Drapatyi heeft een lange militaire carrière met uitgebreide gevechtservaring vanaf het begin van de eerste vijandelijkheden tussen Oekraïne en de door Rusland gesteunde separatisten in 2014. Tijdens de Eerste Slag om Marioepol in mei 2014 was hij commandant van het 2e Bataljon van de 72e Gemechaniseerde Brigade. Daar leidde hij een pantseraanval in een BMP-infanteriegevechtsvoertuig, waardoor Oekraïense troepen de pro-Russische separatisten uit de op een na grootste stad van de oblast Donetsk konden verdrijven.

Later, in de slag om Izvaryne, waar Oekraïense troepen probeerden de separatisten af te snijden van hun Russische bevoorradingslijnen, reageerde Drapatyi tijdig op een dreigende omsingeling van de Oekraïense strijdkrachten. Hierdoor wist hij zijn troepen succesvol uit te breken zonder materieel achter te laten, wat hem grote erkenning opleverde binnen het Oekraïense leger.

Bij het begin van de grootschalige invasie in 2022 had Drapatyi zich snel opgewerkt binnen de rangen: in 2019 werd hij kolonel en tegen eind 2021 was hij brigadier-generaal, waarmee hij de jongste generaal in het Oekraïense leger werd. In een interview verklaarde hij destijds dat hij zich persoonlijk had voorbereid op een grootschalige invasie.

Later werd Drapatyi ingezet bij de verdediging van Charkiv, nadat Russische troepen in 2024 hun tegenoffensief waren gestart. Hier reorganiseerde hij effectief de communicatiestructuur tussen lagere commandanten op het slagveld en het Oekraïense opperbevel. Deze veranderingen zorgden voor nauwkeurigere rapportages over de concentraties, bewegingen en aanvalsroutes van Russische troepen. Dit verbeterde de gevechtscohesie aanzienlijk, waardoor de Russische opmars naar Charkiv werd gestopt en Oekraïense troepen cruciale posities konden heroveren en behouden – posities die ze tot op de dag van vandaag nog steeds in handen hebben.

Gezien zijn bewezen capaciteiten als bevelhebber werd Drapatyi aangesteld als commandant van de Oekraïense troepen in de sector Pokrovsk. Onder zijn leiding lanceerden Oekraïense troepen een intensieve campagne gericht op Russische logistiek. Ze identificeerden meerdere belangrijke aanvoerroutes en veranderden deze in dodelijke valstrikken voor Russische troepen die naar Pokrovsk probeerden op te rukken.

Dit vertraagde de Russische opmars exponentieel en bracht hen zware verliezen toe. Hun gevechtscapaciteit verslechterde zodanig dat ze slechts kleine infanteriegroepen tegelijk konden inzetten – groepen die steeds kleiner werden naarmate de Oekraïense aanvallen op hun logistiek voortduurden.

Ondertussen zette Drapatyi strategisch reserves in om de sectoren te verdedigen waar de Russen hun aanvallen concentreerden. Hij roteerde verscheidene nieuw gevormde brigades, zoals de 155e "Anna van Kiev"-brigade, zodat zij zich konden herbewapenen en beter voorbereiden op gevechtsoperaties aan het front. In de tussentijd werden ze vervangen door ervaren brigades die de verdedigingslinie konden vasthouden.

Daarnaast bleef Drapatyi werken aan de versterking van de fortificatielijn rond Pokrovsk, die de Russen tot op heden niet hebben weten te doorbreken. Het resultaat was dat de Russische opmars bij Pokrovsk volledig tot stilstand kwam. De eerder teruggetrokken brigades, zoals de "Anna van Kiev"-brigade, waren na hun herbewapening effectief in staat om Russische aanvallen af te slaan. Hierdoor kregen de Oekraïense verdedigers hernieuwd vertrouwen in hun vermogen om dit cruciale deel van de frontlinie te behouden.

Al met al heeft de benoeming van Mykhailo Drapatyi als bevelhebber van de Oekraïense troepen nabij Pokrovsk ervoor gezorgd dat de Oekraïense verdediging in het gebied werd gestabiliseerd. Bekwaam militair leiderschap bleek de sleutel tot het Oekraïense succes, aangezien de Russische gevechtscapaciteit volledig werd uitgeput en hun troepen uitgeput raakten na maanden van zware gevechten.