DRIEVOUDIGE RAMP! Russen stelden hun flanken bloot EN BETAALDEN DE PRIJS.

Vandaag komt er veel nieuws uit de richting van Siversk.

Hier stuiten Russische offensieve operaties om eindelijk Siversk te bereiken op een doorgewinterde Oekraïense verdedigingslinie, bemand door ervaren veteranen. Om deze te doorbreken, lanceerden de Russische commandanten een grootschalige gemechaniseerde aanval op drie fronten, maar de Oekraïners vernietigden elk van deze aanvallen volledig.

Het Russische doel is duidelijk: ze moeten Verkhnokamianske koste wat kost innemen om de weg vrij te maken voor een groter offensief richting Siversk. 

Deze cruciale logistieke hub voorziet de Oekraïense troepen in het gebied rechtstreeks van voorraden en vormt een belangrijk knooppunt aan dit deel van het front. 

Zolang de Oekraïners Siversk behouden, blijft de hele Russische frontlinie instabiel en kunnen Oekraïense troepen tegenaanvallen uitvoeren en Russische aanvoerroutes verstoren.

Na meerdere mislukte aanvallen in de regio pasten de Russische strijdkrachten hun tactiek aan en lanceerden drie gelijktijdige aanvalsgolven in een poging de Oekraïense verdediging te overweldigen. Om een zwakke plek te vinden, voerden ze een grootschalige gemechaniseerde aanval uit op Verkhnokamianske, het laatste door Oekraïne gecontroleerde dorp tussen hen en Siversk.

De eerste Russische aanvalsgolf bestond uit infanterie-eenheden die de Oekraïense buitenposten moesten zuiveren en de flanken van de hoofdaanval moesten beveiligen.

Een topografische kaart laat zien dat hun doel de Oekraïense verdedigingswerken op de heuvels boven de toegangswegen naar het dorp waren. Door deze posities in te nemen, wilden de Russen Oekraïense tegenaanvallen vanuit het noorden voorkomen, zodat de zwaarbewapende gemechaniseerde eenheden zonder directe tegenstand konden oprukken.

Geolokaliseerde beelden tonen Russische soldaten die zich in een greppel verstoppen en proberen explosieven in een Oekraïense bunker te gooien. De Oekraïense verdedigers reageren echter razendsnel en gooien de explosieven terug voordat ze binnen kunnen ontploffen.

De explosie doodt en verwondt meerdere Russische soldaten, waardoor de rest zich moet terugtrekken en de kwetsbaarheid van hun aanvalstactiek blootgelegd wordt. In plaats van de Oekraïense posities te zuiveren, kwam de eerste aanvalsgolf vast te zitten onder zwaar Oekraïens vuur.

Met de infanterie die faalde in het innemen van de buitenposten, besloten de Russen zwaar gepantserde "schildpadtanks" in te zetten, bedekt met geïmproviseerde metalen platen om Oekraïense antitankwapens te weerstaan.

Deze aangepaste voertuigen, uitgerust met mijnenvegers, waren bedoeld om de Oekraïense verdedigingslinies te doorbreken en door te stoten naar de buitenwijken van het dorp. Ondanks hun bepantsering wisten Oekraïense FPV-droneoperators echter herhaaldelijk de zwakke plekken van deze voertuigen te raken, zoals de motorcompartimenten en bemanningsluiken, totdat ze onklaar werden gemaakt en in brand vlogen.

Toen de eerste schildpadtank explodeerde in een enorme vuurzee, sprongen Russische infanteristen uit het voertuig en renden naar dekking, maar ze werden volledig blootgesteld en waren een makkelijke prooi voor de Oekraïense droneoperators. De Russen werden opgejaagd door zwermen kamikazedrones en met drones afgeworpen granaten, wat ertoe leidde dat tientallen Russische soldaten werden geëlimineerd nog voordat ze de Oekraïense loopgraven konden bereiken.

Ondanks het falen om de heuvels in te nemen of de Oekraïense linies te doorbreken met de eerste twee aanvallen, lanceerden de Russische troepen een derde aanvalsgolf met een nieuwe reeks gepantserde voertuigen. Waarschijnlijk in de veronderstelling dat de Oekraïense verdedigers uitgeput waren, hoopten ze dat deze laatste aanval hen eindelijk zou doen doorbreken.

Het eerste voertuig in deze groep was opnieuw een schildpadtank, die echter op een Oekraïense antitankmijn reed en aan de linkerkant werd uitgeschakeld. Hierdoor werd het een makkelijk doelwit voor de Oekraïense droneoperators. Kort daarna sloegen meerdere kamikazedrones in op het voertuig, waardoor de bemanning gedwongen werd om in het open veld te vluchten.

Vanaf dat moment begon de klopjacht. Ondanks dat de Russische soldaten wanhopig probeerden te ontsnappen aan de drones—sommigen baden zelfs of gooiden hun wapens weg in een laatste poging om aan de dood te ontkomen—vonden de ervaren Oekraïense operators van het K-2-bataljon elk van hen en schakelden ze uit.

Al met al mislukte de Russische poging om de Oekraïense verdediging bij Siversk te doorbreken, ondanks een gecoördineerde aanval op meerdere fronten met infanterie en pantservoertuigen. Hoewel elke aanvalsgolf bedoeld was om de andere te ondersteunen, slaagden de Oekraïense troepen erin om ze afzonderlijk uit te schakelen, waardoor de Russen geen doorbraak konden forceren. Door Verkhnokamianske in handen te houden, hebben de Oekraïners de Russische opmars opnieuw tot stilstand gebracht, Siversk en de frontlinie gestabiliseerd en de vijand opnieuw gedwongen tot een desastreuze aanval.