Vandaag zijn er veel interessante updates vanuit de richting van Kurachove.
Hier, in hun onophoudelijke poging om terrein te winnen in Kurachove, hebben Russische generaals een strategie van meedogenloze aanvallen opgelegd, zonder oog voor de enorme menselijke kosten. Deze brute aanpak heeft het breekpunt bereikt en het moreel van de Russische troepen volledig verwoest, wat heeft geleid tot massale deserties die zich nu ongecontroleerd door de hele regio verspreiden.

Omdat Kurachove een moeilijk doelwit bleek te zijn voor een doorbraak, hebben de Russische troepen hun aandacht verlegd naar een flankoperatie gericht op de zuidelijke toegangswegen tot Kurachove. Vanuit het dorp Dalne als uitvalsbasis hebben Russische commandanten een plan bedacht dat bestaat uit gemotoriseerde aanvallen van pelotongrootte, meestal met drie tot vier BTR- of BMP-pantservoertuigen. Deze voertuigen vervoeren stormtroepen naar tactisch belangrijke boomgrenzen voordat ze verder oprukken naar Kurachove. Het doel is om deze posities veilig te stellen en voorwaarden te scheppen voor een gedeeltelijke omsingeling van Kurachove vanuit het zuiden en oosten. De realiteit ter plaatse toont echter eerder chaos en wanhoop dan een coherente strategie.

De aanvallen laten een flagrante minachting voor menselijk leven zien. Gevechtsbeelden tonen hoe Russische troepen herhaaldelijk over open velden vol met landmijnen worden gestuurd. In één sequentie raakt een BMP een antitankmijn, waardoor het voertuig wordt uitgeschakeld en de inzittenden gedwongen worden uit te stappen in een dodelijke val. Blootgesteld en gedesorganiseerd zoeken de uitgestapte troepen dekking, maar worden ze onmiddellijk geconfronteerd met aanhoudende aanvallen van Oekraïense drones, die granaten met dodelijke precisie laten vallen. Overlevenden proberen vaak een schuilplaats te vinden in nabijgelegen boomgrenzen, maar deze gebieden staan onder constante dronebewaking en worden snel onder vuur genomen door Oekraïense vernietigingsteams.
Deze zinloze aanvallen benadrukken het gebrek aan een rationeel operationeel doel. Russische generaals lijken geobsedeerd door vooruitgang, ongeacht de overweldigende bewijzen dat dergelijke inspanningen gedoemd zijn te mislukken. De boomgrenzen die Russische troepen proberen te beveiligen, bieden geen substantiële tactische waarde buiten het zijn van het volgende willekeurige doelwit. Oekraïense troepen, die dit irrationele gedrag doorzien, hebben strategisch hun aanwezigheid in deze gebieden geminimaliseerd, waarbij ze in plaats daarvan vertrouwen op drones, mijnen en artillerie om een zware tol te eisen zonder kostbare directe confrontaties aan te gaan.

Zelfs wanneer Russische troepen proberen zich aan te passen, balanceren hun pogingen op het absurde. Gefrustreerd door het gebrek aan vooruitgang, bevalen Russische commandanten een amfibische operatie over het Kurachove-reservoir, in de veronderstelling dat de Oekraïense posities langs de kustlijn licht verdedigd waren. Soldaten, uitgerust met rubberen boten, bereidden zich onder dekking van de duisternis voor op de oversteek. Oekraïense drones met thermische beeldvorming detecteerden de groep echter terwijl ze zich verzamelden, en gerichte aanvallen vernietigden de aanvalsmacht voordat deze zelfs maar kon vertrekken. De operatie mislukte, zoals zoveel andere, nog voordat ze begon, met als enige resultaat stapels lichamen en vernielde uitrusting.
Deze cyclus van hopeloze aanvallen heeft het moreel van de Russen verwoest. Soldaten ter plaatse zijn zich pijnlijk bewust van de zinloosheid van hun missies. Overlevenden vertellen over "vleesaanvallen" zonder enige kans op succes, slechts om afgeslacht te worden door mijnen, drones en artillerie. De Russische Zuidelijke en Oostelijke Militaire Districten, verantwoordelijk voor de richting Kurachove, hebben te kampen met massale deserties, waarbij naar verluidt duizenden soldaten hun posten in deze regio alleen al hebben verlaten. Interviews met deserteurs onthullen een gedeeld gevoel van hopeloosheid en verraad: velen klagen over gebroken beloften van betaling, inzet terwijl ze ziek zijn, en de algemene onverschilligheid van hun commandanten tegenover hun overleving.

De deserties hebben een cascade-effect gecreëerd, waardoor het vermogen van Rusland om aanvallen vol te houden verder verzwakt is. Met minder beschikbare troepen en de resterende troepen gedemoraliseerd, is de intensiteit van de Russische aanvallen aanzienlijk afgenomen. Oekraïense troepen hebben ondertussen van deze ineenstorting geprofiteerd, de frontlinies gestabiliseerd en blijven zware verliezen toebrengen aan ongeorganiseerde Russische eenheden.

Over het algemeen belichaamt de situatie in Kurachove het grotere strategische falen van het Russische militaire commando. De obsessieve focus op vooruitgang tegen elke prijs, gecombineerd met een meedogenloze minachting voor het leven van hun eigen soldaten, heeft hun operaties niet alleen ineffectief maar ook contraproductief gemaakt. Terwijl Russische troepen doodbloeden in zinloze aanvallen, bereikt het Russische offensief elk uur zijn hoogtepunt.
Opmerkingen