Uitgebreide frontanalyse: een strategische blik op elk front

Vandaag bekijken we de belangrijkste veranderingen langs de gehele frontlijn. Deze keer richten we ons op de ontwikkelingen in de richtingen Kursk, Pokrovsk en Kurakhove.

In de richting van Kursk hebben de Oekraïners een gedurfde tegenaanval gelanceerd bij Cherkasskoye Konopelka, waarbij ze de Russen verder van Sudzha in het zuiden hebben gedreven en de voorwaarden hebben gecreëerd om een nog sterkere verdedigingslinie achter de rivier de Psel op te zetten. De Russen hebben hier tegenaanvallen uitgevoerd, maar zijn er niet in geslaagd om de Oekraïners ergens te verdrijven, ondanks dat de grond hard bevroren is, wat het proces van het graven van stellingen voor de Oekraïners voorlopig bemoeilijkt.

In het westen van de salient hebben de Russen een uitputtende 16 uur durende, multi-golf aanval op Nikolsky gelanceerd, bestaande uit infanterie- en gemotoriseerde eenheden, om de Oekraïners af te leiden van het zuidoosten. De Russen hebben zelfs de herstelperiode van de Noord-Koreanen afgebroken en hen terug naar het front gestuurd, ondanks de eerdere problemen met Noord-Koreaanse soldaten die nog steeds niet waren opgelost. Dit leidde ertoe dat de Noord-Koreanen zeer gevechtsineffectief bleven en nog meer soldaten verloren.

Hoewel onlangs gepubliceerde beelden van Oekraïense dronestrikes op Russische infanterie in Nikolsky suggereren dat de Russen uiteindelijk enkele soldaten naar de nederzetting hebben kunnen verplaatsen, wijst het gebrek aan verdere claimde vooruitgang door het Russische Ministerie van Defensie erop dat deze vooruitgang en de Russische voet aan de grond in de nederzetting zeer beperkt zijn.

De Oekraïners zullen deze zwakte waarschijnlijk binnenkort blootstellen door de Russische troepen uit hun verhoogde posities achter de rivier te verdrijven, terwijl ze opruimoperaties van het noorden en zuiden lanceren.

Wat betreft Pokrovsk, is de Russische offensief hier aan het stagneren en lijkt het zijn eindpunt te bereiken. De afgelopen twee weken hebben de Russen alleen maar hun voorlopige posities geconsolideerd. Deze blijven echter in een zwakke staat door de lage moraal en gevechtsgereedheid van de Russische soldaten hier.

Ondanks het feit dat ze hier twee weken lang geen daadwerkelijke vooruitgang hebben geboekt, is dit niet vanwege een gebrek aan pogingen, aangezien de Russen voortdurend de Oekraïense linies bestormen om de Oekraïense verdedigingslinies te overweldigen.

Toch is het aantal aanvallen in de richting van Pokrovsk drastisch gedaald, wat de operationele druk op de Oekraïense verdedigers enorm heeft verminderd, waardoor enkele brigades weer actieve rotaties kunnen uitvoeren.

Aangezien de Oekraïners veel van hun middelen hebben bespaard door zich terug te trekken tegen de overweldigende Russische aanval op Pokrovsk, hebben ze nog veel van hun gevechtskracht beschikbaar. Dit heeft de Oekraïners in staat gesteld meerdere tegenaanvallen uit te voeren, waarbij ze verschillende strategische posities hebben heroverd. Hoewel de omvang van de tegenaanvallen klein blijft, kan de betekenis van de heroverde versterkingen niet worden onderschat, aangezien ze allemaal de defensieve en logistieke capaciteiten van de gehele Oekraïense verdediging in en rondom Pokrovsk aanzienlijk verbeteren.

In de richting van Kurakhove proberen de Russen een grote bufferzone te creëren tussen de recentelijk veroverde stad en een mogelijke Oekraïense tegenaanval en artillerievuur vanuit het westen. Om dit te bereiken, proberen de Russen een ketel te creëren rond de Oekraïense troepen ten westen van Kurakhove, terwijl ze druk uitoefenen op de Oekraïners in Dachne.

De Russische aanvallen vanuit het zuiden zijn over het algemeen onsuccesvol gebleken, waarbij de Oekraïners de meeste Russische aanvalsgroepen hebben verslagen en zware verliezen hebben toegebracht in zowel mankracht als gepantserde uitrusting.

In de zeldzame gevallen dat de Russen erin slagen een kleine positie in te nemen, is de aanvalsgroep over het algemeen al grotendeels vernietigd door drones, artillerie of lichte wapens, en hebben de Oekraïense snelreactie-eenheden geen problemen om een aanval uit te voeren om de positie te zuiveren of zware explosieven in de schuilplaats van de overlevende Russen te gooien.

In het noorden breiden de Russen geleidelijk hun aanwezigheid uit langs de hoofdweg door Andriivka, waardoor een smalle zone van controle ontstaat, terwijl de rest van de nederzetting in de grijze zone wordt geduwd. Omdat de Russen de weg naar Andriivka niet controleren, kunnen ze alleen maar meer versterkingen naar de stad sturen, zonder een haalbare manier om de eenheden die al aanwezig zijn te bevoorraden.

Door dit kunnen de Russen de stad niet volledig onder controle krijgen en vallen ze de Pokrovsk-Andriivka snelweg aan, in een poging om een goede grondlijn van communicatie met hun eenheden in de stad tot stand te brengen.

Al met al blijven de Oekraïners in staat om manoeuvreoorlogvoering opnieuw in te voeren wanneer de situatie dit toelaat, terwijl de Russen zich schijnbaar hebben vastgebeten in uitputtingsaanvallen om de Oekraïense verdedigingen op de meest kostbare manier mogelijk te verzwakken. In Pokrovsk lijkt de Russische aanval zijn eindpunt te bereiken. De Oekraïners hebben verschillende belangrijke bolwerken heroverd die ongetwijfeld hun verdedigingsoperaties rond de stad verder zullen versterken. In Kurakhove proberen de Russen hun troepen zoveel mogelijk te sparen, door beperkte aanvaloperaties te lanceren om de Oekraïners te omsingelen in plaats van hen rechtstreeks aan te vallen, in de hoop voldoende troepen te behouden om ze uiteindelijk naar de richting van Pokrovsk te verplaatsen, aangezien dit momenteel het belangrijkste operationele doel is van het Russische militaire leiderschap.