Kompleksowa analiza frontu: strategiczne spojrzenie na każdą linię walk

W tym raporcie omówimy najistotniejsze zmiany na całej linii frontu. Tym razem skoncentrujemy się na wydarzeniach w Kursku, Pokrowsku i Kurachowie.  

W kierunku Kurska Ukraińcy przeprowadzili śmiały kontratak pod Cherkasskoye Konopelka, wypychając Rosjan dalej od Sudży na południu i tworząc warunki do ustanowienia jeszcze silniejszej linii obrony za rzeką Psel. Rosjanie przeprowadzili kontrataki w tym rejonie, ale nie byli w stanie wyprzeć Ukraińców z żadnej pozycji, pomimo twardo zamarzniętej ziemi, która utrudnia Ukraińcom proces umacniania się, przynajmniej na razie.  

W zachodniej części wypukłości Rosjanie przeprowadzili wyczerpujący, 16-godzinny atak wielofalowy na Nikolsky, składający się z jednostek piechoty i zmotoryzowanych, aby odciągnąć ukraińską uwagę od południowego wschodu. Rosjanie nawet przerwali okres rekonwalescencji Korei Północnej i wysłali ich z powrotem na front, mimo nierozwiązanych wcześniej problemów z żołnierzami północnokoreańskimi. Doprowadziło to do tego, że Koreańczycy Północni pozostali bardzo nieefektywni bojowo i ponosili kolejne straty.  

Choć opublikowane niedawno nagrania z ukraińskich ataków dronów na rosyjską piechotę w Nikolsky sugerują, że Rosjanom udało się ostatecznie wprowadzić niektóre jednostki do osady, brak jakichkolwiek dalszych raportów o postępach ze strony rosyjskiego Ministerstwa Obrony wskazuje, że te postępy i rosyjski przyczółek w miejscowości są bardzo ograniczone.  

Ukraińcy prawdopodobnie wkrótce ujawnią tę słabość, eliminując rosyjskie siły z ich podwyższonych pozycji za rzeką, jednocześnie przeprowadzając operacje oczyszczające od północy i południa.  

Przechodząc do Pokrowska, rosyjska ofensywa w tym rejonie utknęła w martwym punkcie i może zbliżać się do swojego końcowego punktu kulminacyjnego. Przez ostatnie dwa tygodnie jedynym rosyjskim postępem było utrwalenie ich wstępnych pozycji. Pozostają one jednak w słabym stanie z powodu niskiego morale i gotowości bojowej rosyjskich żołnierzy w tym rejonie.  

Mimo że przez dwa tygodnie nie osiągnięto żadnych rzeczywistych postępów, nie wynika to z braku prób, ponieważ Rosjanie nieustannie atakują ukraińskie linie, próbując przytłoczyć ukraińską obronę.  

Mimo to liczba ataków w kierunku Pokrowska spadła drastycznie, co znacznie odciążyło operacyjnie ukraińskich obrońców i pozwoliło niektórym brygadom ponownie rozpocząć aktywne rotacje.  

Ponieważ Ukraińcy oszczędzili większość swoich zasobów, przeprowadzając walkę wycofującą się przed przytłaczającą rosyjską ofensywą w kierunku Pokrowska, wciąż dysponują dużą częścią swojej siły bojowej. Fakty te pozwoliły Ukraińcom przeprowadzić liczne kontrataki, odbijając kilka kluczowych pozycji. Choć rozmiar kontrataków pozostaje niewielki, znaczenie odzyskanych fortyfikacji jest nieocenione, ponieważ każda z nich w znaczący sposób zwiększa możliwości obronne i logistyczne całej ukraińskiej obrony w Pokrowsku i okolicach.  

Przyglądając się kierunkowi Kurachowa, Rosjanie starają się stworzyć dużą strefę buforową między niedawno zdobytym miastem a zapobiec ewentualnej ukraińskiej kontrofensywie oraz ogniowi artylerii z zachodu. W tym celu Rosjanie próbują stworzyć kotłowinę wokół ukraińskich sił na zachód od Kurachowa, jednocześnie utrzymując presję na Ukraińców w Dachne.  

Rosyjskie ataki z południa były generalnie nieudane, a Ukraińcy pokonali większość rosyjskich grup szturmowych, zadając im ciężkie straty zarówno w ludziach, jak i w sprzęcie opancerzonym.  

W rzadkich przypadkach, gdy Rosjanom uda się zdobyć drobną pozycję, grupa szturmowa zazwyczaj została już w dużej mierze zniszczona przez drony, artylerię lub ogień z broni strzeleckiej, a ukraińskie jednostki szybkiego reagowania nie mają problemów z przeprowadzeniem rajdu, aby oczyścić pozycję lub wrzucić ciężkie ładunki wybuchowe do schronu, w którym ukrywają się przetrwali Rosjanie.  

Na północy Rosjanie stopniowo rozszerzają swoją obecność wzdłuż głównej drogi prowadzącej przez Andriiwkę, tworząc wąską strefę kontroli, podczas gdy reszta osady jest wypychana do strefy szarej. Jednakże, ponieważ Rosjanie nie kontrolują drogi prowadzącej do Andriiwki, mogą tylko wysyłać więcej posiłków do miasta, nie mając żadnej realnej możliwości zaopatrzenia jednostek już tam obecnych.  

Z tego powodu Rosjanie nie byli w stanie przejąć pełnej kontroli nad miastem i atakują autostradę Pokrowsk-Andriiwka, próbując ustanowić właściwe linie komunikacji terenowej z ich jednostkami w mieście.  

Ogólnie rzecz biorąc, Ukraińcy nadal udowadniają, że są w stanie przywrócić manewrową wojnę tam, gdzie sytuacja na to pozwala, podczas gdy Rosjanie najwyraźniej postawili na ataki wyczerpujące, mające na celu wyczerpanie ukraińskich obron w najkosztowniejszy możliwy sposób. W Pokrowsku rosyjska ofensywa zbliża się do swojego punktu kulminacyjnego. Ukraińcy odbili kilka kluczowych twierdz, które niewątpliwie wzmocnią ich operację obronną wokół miasta. W Kurachowie Rosjanie starają się oszczędzać swoje siły, przeprowadzając ograniczone operacje szturmowe mające na celu okrążenie Ukraińców, zamiast atakować ich bezpośrednio, mając nadzieję na oszczędzenie wystarczającej liczby sił, które później mogą zostać przeniesione na kierunek Pokrowska, który obecnie stanowi główny cel operacyjny rosyjskiego dowództwa wojskowego.