BEELDMATERIAAL: GEKKE 16-UUR DURING STRIJD MET NOORD-KOREANEN.

Vandaag zijn er belangrijke updates uit de richting van Koersk. 

Hier, in een wanhopige poging om het initiatief terug te krijgen, haalden de Russische troepen Noord-Koreaanse eenheden voortijdig van hun herstel in de achterhoede en stuurden hen in een uitputtende 16 uur durende multi-golfaanval om de Oekraïense vastberadenheid te breken. 

Dit draaide echter snel uit op een catastrofe, aangezien de Oekraïense troepen de aanval ontmantelden, waardoor de Russische en Noord-Koreaanse eenheden nog meer verslagen achterbleven dan voorheen.

Het Russische doel was een massale aanval te lanceren in het westen van de Koersk-salient, om Oekraïense tegenaanvallen in het oosten te verstoren en hen te verhinderen hun nieuwe verworven grond te consolideren en verder op te rukken. 

Door Oekraïense troepen in het westen van de salient bezig te houden, hoopte Rusland de Oekraïense verdedigingen uit te rekken en de weg vrij te maken voor een diepere aanval voorbij de Malaya Loknya-rivier.

De Russische aanval begon om middernacht, waarbij de duisternis werd benut om troepen ongezien in positie te brengen. Russische en Noord-Koreaanse troepen verzamelden zich in de agglomeratie Novoivanovka-Leonidovo en de omliggende bossen, waarbij ze de dekking van de bomen gebruikten om troepen te concentreren voordat ze hun aanval lanceerden.

In eerste instantie hielp de duisternis de Russen om het eerste stuk terrein relatief veilig over te steken. Ze gebruikten verschillende gepantserde voertuigen die de aanval leidden en infanterie naar de Oekraïense posities vervoerden. Ze waren van plan een onophoudelijke druk uit te oefenen door het open terrein, waarbij ze vertrouwden op pure aantallen om de verdedigers te overweldigen.

Echter, hoewel de nacht in eerste instantie een voordeel bood, stonden de Russen voor aanzienlijke nadelen die hun aanval tot mislukken moesten veroordelen.

Noord-Koreaanse troepen, die al uitgeput waren van eerdere gevechten, werden uit hun herstel in de achterhoede gehaald en hadden geen tijd om uit te rusten voordat ze opnieuw in gevecht werden gestuurd. 

Ook de Russische troepen hadden een operationele pauze gehad om zich te herstellen van verliezen, wat betekende dat hun reorganisatie onvolledig was, wat de aanval verder verzwakte.Het grootste obstakel was echter het terrein zelf. Na het oversteken van het eerste stuk van 2 kilometer langs een al dunne bomenrij, bevond het laatste stuk van 1 kilometer richting Nikolsky zich op open terrein, zonder dekking tegen Oekraïens vuur.

Oekraïense troepen hadden een Russische aanval in deze richting voorzien en hadden dagenlang gewerkt aan het voorbereiden van hun verdedigingslinies, het aanleggen van verborgen vuurlijnen en het aanleggen van voorraden. Constante dronebewaking stelde de Oekraïense artillerie in staat om hun vuurgevechten al ruim voor de aanval aan te passen.

Gevechtsbeelden uit het gebied tonen de brute efficiëntie van de Oekraïense verdedigingen. 's Nachts probeerden de Russische en Noord-Koreaanse troepen een infiltratie-aanval uit te voeren, waarbij ze in kleine groepen onder de dekking van de duisternis bewogen. 

Thermal imaging onthulde hen echter onmiddellijk, en precisie-artillerieaanvallen veegden hele eenheden uit voordat ze in de buurt konden komen.

Vervolgens, bij daglicht, zette de Russische gepantserde colonne zijn opmars voort, in de hoop de Oekraïense dodelijke zones te doorbreken. Toen de eerste vijandelijke golf uit de bomenrij kwam, werden de leidende voertuigen door FPV-drones getroffen, waardoor de troepen gedwongen werden uit te stappen in een dodelijke zone. 

Zonder dekking en met bevroren grond die het onmogelijk maakte om zich in te graven, werden de vijandelijke soldaten volledig blootgesteld. Terwijl meer golven volgden, ontketenden de Oekraïense verdedigers een verwoestende combinatie van vuurkracht.

Bradley-infanteriegevechtsvoertuigen leverden onderdrukkingsvuur, waarbij vijandelijke infanterie werd gescheurd door hun 25 mm autocannons. Artillerie liet clustergranaten neerkomen, wat chaos veroorzaakte en de Russische formaties verder verstoorde. 

Drone-operators gebruikten drones die granaten afwierpen om infanterie te elimineren die dekking zocht in de dunne bomenrij.

Het slagveld veranderde snel in een slachting, waarbij Russische en Noord-Koreaanse soldaten werden neergeschoten voordat ze zelfs maar de Oekraïense posities konden bereiken. 

In een bijzonder schrijnend fragment proberen Noord-Koreaanse soldaten, gekleed in inadequate camouflage, FPV-drones neer te schieten met hun geweren, zonder succes, terwijl elke drone zijn doel bereikt en met precisie ontploft.

Het slagveld werd al snel bedekt met de lichamen van gevallen soldaten, vastgelegd door Oekraïense verkenningsdrones die boven het gebied zweefden.

Al met al, ondanks het inzetten van Noord-Koreaanse versterkingen in een poging de Oekraïense aandacht af te leiden, behaalde Rusland niets anders dan nog meer verwoestende verliezen. De Oekraïense voorbereidingen betaalden zich uit, waardoor ze in staat waren om munitie en dronebatterijen aan te vullen en de aanvallende groepen continu uit te schakelen. Aan het einde van de 16 uur durende aanval was een volledige Russische-Noord-Koreaanse compagnie, meer dan 150 soldaten, uitgeroeid. De Russische hoop om de Oekraïners te overweldigen en Nikolsky in te nemen, verdween voor de goed voorbereide verdedigingsposities. Deze mislukking putte de al uitgeputte Russische reserves verder uit, terwijl de Oekraïeners stevig de controle behielden en het tempo van de strijd bepaalden.