NAGRANIE: SZALONA BITWA TRWAJĄCA 16 GODZIN Z PÓŁNOCNYMI KOREAŃCAMI.

Dziś pojawiły się istotne informacje z kierunku kurskiego.

W desperackiej próbie odzyskania inicjatywy, siły rosyjskie wcześniej wycofały północnokoreańskich żołnierzy z rekonwalescencji i wysłały ich na brutalny 16-godzinny szturm wieloma falami, mający złamać ukraińską wolę oporu.

Jednak szybko zamieniło się to w katastrofę, gdy siły ukraińskie rozbiły atak, zostawiając rosyjskie i północnokoreańskie oddziały jeszcze bardziej zniszczone niż przedtem.

Celem Rosjan było przeprowadzenie masowego ataku w zachodniej części Kurskiego wybrzuszenia, aby zakłócić ukraińskie kontrataki na wschodzie, zapobiec konsolidacji ich nowo zdobytych pozycji i powstrzymać dalszy postęp. 

Dzięki zaangażowaniu Ukraińców na zachodnim odcinku wybrzuszenia Rosjanie liczyli na rozciągnięcie ukraińskich linii obronnych, co miało stworzyć warunki do głębszej ofensywy za rzeką Mała Łoknia.

Atak rosyjski rozpoczął się o północy, wykorzystując ciemność, by przenieść siły na pozycje nieodkryte. Rosyjskie i północnokoreańskie oddziały zebrały się w okolicach Novoivanovki-Leonidowa oraz w otaczających lasach, korzystając z osłony drzew, aby zebrać siły przed rozpoczęciem natarcia.

Początkowo, dzięki osłonie nocnej, Rosjanie zdołali przejść początkowy odcinek terenu z pewnym bezpieczeństwem, używając różnych pojazdów opancerzonych, które prowadziły atak, transportując piechotę w stronę ukraińskich pozycji. Celem było przeprowadzenie nieustępliwego natarcia przez otwarty teren, licząc na przytłoczenie obrońców liczbą.

Jednakże, mimo początkowej przewagi ciemności, Rosjanie napotkali poważne trudności, które skazały ich atak na niepowodzenie.

Północnokoreańscy żołnierze, już wyczerpani wcześniejszymi walkami, zostali wycofani z tyłów bez odpoczynku i natychmiast rzuceni do walki. Rosyjskie siły również były w trakcie przerwy operacyjnej, co oznaczało, że ich reorganizacja była niekompletna, co dodatkowo osłabiło atak.

Największą przeszkodą była jednak sama powierzchnia terenu. Po przekroczeniu początkowego 2-kilometrowego odcinka, wzdłuż cienkiej linii drzew, ostatni kilometr w stronę Nikolskiego stanowił otwarty teren, bez osłony przed ogniem ukraińskim.

Ukraińcy przewidzieli rosyjskie natarcie w tym kierunku i przez dni przygotowywali swoje pozycje obronne, tworząc ukryte miejsca ogniowe i gromadząc zapasy. Ciągłe monitorowanie przez drony pozwoliło ukraińskiej artylerii dostosować ogień jeszcze przed rozpoczęciem ataku.

Nagrania z terenu walki ukazują brutalną skuteczność ukraińskich obrońców. W nocy, siły rosyjskie i północnokoreańskie podjęły próbę infiltracji, poruszając się w małych grupach pod osłoną ciemności. 

Jednak obrazowanie termiczne natychmiast wykryło ich, a precyzyjne uderzenia artylerii zniszczyły całe drużyny, zanim zbliżyły się do celu.

Po świcie rosyjska kolumna zmotoryzowana ruszyła do przodu, licząc na przełamanie ukraińskich "stref śmierci". Gdy pierwsza fala wroga wyszła z lasu, drony FPV zaatakowały prowadzące pojazdy, zmuszając oddziały do wysiadki i wpadnięcia w martwą strefę. 

Bez osłony, a z zamarzniętą ziemią uniemożliwiającą wykopanie okopów, żołnierze wroga pozostali całkowicie odsłonięci. Kolejne fale atakujących natrafiły na miażdżący ogień ukraińskich obrońców.

Pojazdy piechoty bojowej Bradley prowadziły ogień osłonowy, rozdzierając rosyjską piechotę swoimi armatkami autocannon o kal. 25 mm. Artyleria zrzuciła pociski kasetowe, powodując chaos i dalsze dzielenie rosyjskich formacji. 

Operatorzy dronów wykorzystali drony z granatami, eliminując piechotę, która szukała osłony w rzadkiej linii drzew.

Pole bitwy szybko zamieniło się w rzeź, z rosyjskimi i północnokoreańskimi żołnierzami tnącymi się przed dotarciem do ukraińskich pozycji. 

W jednym z bardziej wstrząsających nagrań widać północnokoreańskich żołnierzy, którzy w niewystarczającym kamuflażu bezskutecznie próbują strącać drony FPV swoimi karabinami, podczas gdy każdy dron osiąga cel i wybucha z niesamowitą precyzją.

Pole bitwy szybko pokryło się ciałami poległych żołnierzy, uchwyconymi przez ukraińskie drony rozpoznawcze unoszące się nad terenem.

Pomimo wysłania północnokoreańskich posiłków w celu odwrócenia uwagi Ukraińców, Rosjanie nie osiągnęli niczego poza ogromnymi stratami. Ukraińskie przygotowania opłaciły się, pozwalając na stałe dostawy amunicji i baterii do dronów, co umożliwiło ciągłe eliminowanie atakujących grup. Po zakończeniu 16-godzinnego szturmu, cała rosyjsko-północnokoreańska kompania, licząca ponad 150 żołnierzy, została zniszczona. Rosyjskie nadzieje na przytłoczenie Ukraińców i zdobycie Nikolskiego rozpadły się wobec dobrze przygotowanych pozycji obronnych. Porażka ta jeszcze bardziej wyczerpała już osłabione rezerwy Rosji, podczas gdy Ukraińcy pozostali w pełnej kontroli, narzucając tempo walki.