VUUR UIT DE SCHADUWEN: Oekraïners LATEN EEN MEESTERKLAS IN SCHUTTERSKUNST ZIEN.

Vandaag zijn er veel belangrijke updates vanuit de Toretsk-richting.

Hier heeft de strijd om Toretsk een nieuwe wending genomen, aangezien de Russische troepen probeerden de stad te omsingelen door de noordflank binnen te dringen, in de veronderstelling dat ze een zwakke plek hadden gevonden. In plaats daarvan werden ze geconfronteerd met verwoestend sluipschuttersvuur vanuit goed verborgen Oekraïense posities, waardoor hun opmars veranderde in een dodelijk avontuur.

Na maanden van kostbare en grotendeels onsuccesvolle aanvallen op het stadscentrum van Toretsk, verlegden de Russische generaals hun focus naar de flanken van de stad. De brute gevechten in de stad hadden minimale territoriale winst opgeleverd, maar tegen een kost van meer dan honderd soldaten per dag—verliezen die niet langer gerechtvaardigd konden worden. Door zich te concentreren op flankerende manoeuvres probeerden de Russische bevelhebbers het aantal slachtoffers te verminderen en Toretsk te veroveren met minder intense gevechten. De belangrijkste as van deze flankerende operatie richtte zich op de noordelijke buitenwijken van de stad.

Het Russische doel op de noordflank van Toretsk is om het dorp Dyiilivka te veroveren door langs de spoorwegwal op te rukken, terwijl ze tegelijkertijd de boomlijnen ten oosten van de spoorwegen gebruiken om hun aanval te ondersteunen. Het veroveren en consolideren van controle over Dyiilivka zou de Russische troepen in staat stellen om de belangrijkste verdedigingen van Toretsk te omzeilen en de stad vanuit het noorden aan te vallen. Een dergelijke manoeuvre zou de Russen in staat stellen om over open velden naar de belangrijkste aanvoerroutes van Toretsk te trekken, wat de Oekraïense logistiek in gevaar zou brengen en mogelijk een terugtrekking uit de stad zou afdwingen. Ondanks herhaalde aanvallen zijn de Russische troepen er tot nu toe echter niet in geslaagd door de Oekraïense verdedigingen heen te breken of enige vooruitgang langs de spoorwegwal te boeken.

Dit komt doordat de Russische opmars langs de spoorwegwal vanuit hun uitvalsbasis in Druzhba zeer voorspelbaar is geworden. Oekraïense bevelhebbers hadden verwacht dat de Russische troepen de boomlijnen en groeven nabij de spoorwegwal als hun belangrijkste aanvalsroutes zouden gebruiken. Deze paden waren de meest logische keuzes voor de Russen, aangezien het doorkruisen van de open velden hun aanvalseenheden gevaarlijk bloot zou stellen aan geconcentreerd Oekraïens vuur, waardoor een dergelijke benadering onhoudbaar werd voor langdurige offensieve operaties.

De Oekraïense controle over Dyiilivka en Dachne is cruciaal geweest om de Russische opmars langs de spoorwegwal tegen te houden. Deze dorpen zijn versterkt tot robuuste verdedigingsbolwerken, waardoor naadloze troepenrotaties, de opslag van munitie en de vestiging van strategische schietposities mogelijk zijn. Dankzij Oekraïense drone-surveillance die realtime inlichtingen levert, worden Russische aanvalstroepen consequent gedetecteerd en geneutraliseerd, lang voordat ze de Oekraïense verdedigingslijnen kunnen bereiken, waardoor de veerkracht van deze sleutelposities gewaarborgd blijft.

Russische aanvallen beginnen meestal met sabotage- en verkenningsgroepen die de Oekraïense verdedigingen verkennen om kritische inlichtingen te verzamelen voor de hoofdaanval. Zonder deze voorbereidende verkenning zouden de belangrijkste Russische eenheden aanzienlijke risico’s lopen door blindelings naar versterkte Oekraïense posities op te rukken, wat zou leiden tot verwoestende verliezen. De voorspelbaarheid van de Russische verkennings- en aanvalsroutes heeft de Oekraïense troepen in staat gesteld om sluipschutters strategisch te positioneren langs de oostflanken van Dyiilivka en Dachne, waardoor deze verkenningselementen effectief werden geneutraliseerd en de daaropvolgende aanvalsplannen verstoord.

Het terrein voor Dachne wordt gekarakteriseerd door open velden die variëren van een halve kilometer tot een kilometer, doorspekt met smalle boomlijnen die door de Russische troepen worden gebruikt voor beweging. Deze open ruimtes bieden ideale omstandigheden voor Oekraïense sluipschuttersteams, die uitblinken in het uitschakelen van kleine infanteriegroepen die dergelijke blootgestelde gebieden proberen te doorkruisen. De Oekraïense sluipschutters, deskundig verborgen in een klein bos nabij Dachne, gebruiken geavanceerde camouflagetechnieken om naadloos op te gaan in het terrein, waardoor ze bijna onzichtbaar zijn, zelfs op korte afstand. Deze sluipschutters behouden de controle over grote delen van het slagveld, hun precieze vuur elimineert Russische verkenningseenheden die niet de reikwijdte of capaciteit hebben om effectief terug te schieten. Gevechtsbeelden uit het gebied tonen de dodelijke effectiviteit van deze sluipschutters, die systematisch Russische verkenners hebben geneutraliseerd die probeerden de velden en boomlijnen over te steken, waardoor verdere aanvallen hun momentum verloren.

Over het algemeen stagneerde de Russische aanval ten noorden van Toretsk uiteindelijk door de beperkte aanvalsroutes, die de manoeuvreerbaarheid ernstig beperkten en de Oekraïense troepen in staat stelden om de Russische verkenningsgroepen snel te detecteren en te elimineren voordat de hoofdaanvallen enige vooruitgang konden boeken. Deze mislukkingen hebben de Russische bevelhebbers keer op keer duidelijk gemaakt dat betekenisvolle vooruitgang in deze sector niet te behalen was zonder aanzienlijke mankracht en uitrusting van de hoofdoffensieve inspanningen binnen Toretsk zelf af te leiden. Geconfronteerd met de onpraktische aard van voortdurende aanvallen op de noordflank, heeft het Russische commando deze inspanningen verlaten en hun focus verlegd naar andere gebieden, op zoek naar kansen voor een doorbraak.

‍