Wanhopige Russische flankaanval eindigt in een ramp

Vandaag zijn er veel belangrijke updates vanuit de richting van Velyka Novosilka.

Hier, na een intense en uiteindelijk onsuccesvolle poging om Kurakhove in te sluiten, zagen de Russische troepen hun offensief tot stilstand komen door stevige Oekraïense weerstand. In een wanhopige poging om weer momentum te krijgen, verlegden ze hun focus naar het westen, richting Velyka Novosilka, waarmee de basis werd gelegd voor een beslissende slag.

Het primaire Russische doel in deze regio was om door de Oekraïense verdediging ten westen van de saillant te breken en op te rukken naar Kostiantynopil. Het innemen van deze positie zou de Russische troepen in staat hebben gesteld om Kurakhove van het vasteland af te snijden en Oekraïense troepen in de saillant in te sluiten. Dit anticiperend, handelde het Oekraïense commando doortastend door de verdedigingslinie voor Kostiantynopil te versterken om elke mogelijke Russische doorbraak te blokkeren.

Het Russische offensief vanuit het zuiden kwam uiteindelijk tot stilstand doordat de Oekraïense verdediging, die adequaat was versterkt, de opmars wist te weerstaan, terwijl de Russische troepen te maken hadden met overbelaste logistiek en uitputting door aanhoudende frontale aanvallen. Zich bewust van de afnemende kans om Kostiantynopil te bereiken, veranderde het Russische commando van strategie. In plaats van verder noordwaarts te trekken, richtten ze hun aanvallen naar het westen, speculerend dat Oekraïense versterkingen voor Kostiantynopil waren weggehaald uit Velyka Novosilka, een gebied dat tot dusver weinig werd betwist. Door deze kans te grijpen, probeerden Russische troepen Velyka Novosilka te flankeren in plaats van zich op Kurakhove te richten.

De Russische troepen lanceerden twee verschillende aanvalsroutes in hun operatie. De eerste route liep rechtstreeks van Zolota Nyva naar Velyka Novosilka via de hoofdweg. Deze aanval was niet bedoeld om de stad zelf te doorbreken, maar om Oekraïense troepen ter plaatse vast te zetten en te voorkomen dat ze nabijgelegen gebieden zoals Rozdolne zouden versterken. De tweede route richtte zich op Rozdolne vanuit Shakhtarske, met als belangrijkste doel het doorsnijden van een belangrijke logistieke route naar Velyka Novosilka. Als we naar de topografische kaart kijken, zien we dat de Oekraïense aanvoerlijnen in dit gebied door laaggelegen gebieden lopen, waardoor ze kwetsbaarder zijn voor Russische vuurcontrole. Hoewel er alternatieve routes naar de stad zijn, past het verstoren van deze aanvoerlijnen in de bredere Russische strategie om de Oekraïense logistiek te ondermijnen.

De Russische troepen kampen echter ook met aanzienlijke tactische nadelen. Hun opmars is sterk afhankelijk van een netwerk van kleine, verspreide dorpen die worden verbonden door open velden en een beperkt aantal verharde wegen, waardoor hun aanvalsroutes zeer voorspelbaar worden. Deze voorspelbaarheid geeft de Oekraïense troepen een cruciaal voordeel, omdat zij de Russische voorbereidingen voor aanvallen effectiever kunnen herkennen. Bovendien bemoeilijken de grote afstanden die Russische troepen moeten afleggen om zich te concentreren in belangrijke verzamelgebieden, zoals Shakhtarske en Zolota Nyva, hun vermogen om grote formaties ongezien in te zetten. Oekraïense verkenningsdrones verergeren dit probleem nog verder, waardoor het voor de Russische troepen moeilijk wordt om zich onopgemerkt te mobiliseren.

Gevechtsbeelden van de Oekraïense presidentiële brigade tonen een Russische aanval van pelotonsgrootte nabij Velyka Novosilka, waarbij drie tot vier gepantserde voertuigen en tanks betrokken waren. Vanwege de uitgestrekte open velden die ze moeten doorkruisen, worden Russische voertuigen snel ontdekt en aangevallen door Oekraïense drone-operators. Ondanks voertuigverliezen stapten de Russische soldaten snel uit en zochten beschutting in nabijgelegen boomrijen om te voorkomen dat ze grotere doelen zouden worden aan boord van hun voertuigen. Hoewel sommigen erin slaagden vernietiging te ontwijken door zich te camoufleren, werd een aanzienlijk aantal geneutraliseerd. Dergelijke gevechten vinden meerdere keren per dag plaats ten oosten van Velyka Novosilka, waarbij verspreide overlevenden van gedecimeerde eenheden zich geleidelijk ophopen in boomrijen die de Russen beweren veilig te hebben gesteld. Desondanks slaagden de Russische troepen er, ondanks herhaalde pogingen, niet in hun doelen in het gebied veilig te stellen.

Over het algemeen benadrukt de verschuiving van de Russische focus van Kurakhove naar Velyka Novosilka de beperkingen van hun huidige operationele capaciteit en onderstreept het de aanpassingsvermogen van de Oekraïense verdediging. Hoewel de Russische poging om de Oekraïense posities te flankeren een strategische verschuiving onthult, maakt hun afhankelijkheid van voorspelbare routes en blootgestelde formaties hen nog steeds kwetsbaar voor precieze Oekraïense tegenmaatregelen. Deze ontwikkeling toont niet alleen de effectiviteit van de Oekraïense verdedigingsstrategieën, maar signaleert ook dat de Russische troepen steeds verder worden uitgerekt, geconfronteerd met aanzienlijke logistieke en tactische beperkingen die de uitkomst van toekomstige gevechten in de regio kunnen bepalen.

‍