Desperacki rosyjski atak na flankę kończy się katastrofą

Dziś pojawiło się wiele ważnych aktualizacji z kierunku Wełyka Nowosiłka.

Tutaj, po intensywnej i ostatecznie nieudanej próbie okrążenia Kurachowego, rosyjskie siły napotkały opór, który zatrzymał ich ofensywę pod silnym ukraińskim oporem. W desperackiej próbie odzyskania impetu, przeniosły swoją uwagę na zachód, w kierunku Wełyka Nowosiłka, przygotowując się tym samym do decydującej bitwy.

Głównym celem rosyjskich sił w tym regionie było przełamanie ukraińskich linii obronnych na zachód od saliantu i posunięcie się w kierunku Kostiantynopola. Zdobycie tej pozycji umożliwiłoby rosyjskim siłom odcięcie Kurachowego od głównego lądu i okrążenie ukraińskich oddziałów w saliancie. Przewidując to, ukraińskie dowództwo działało zdecydowanie, wzmacniając linię obronną przed Kostiantynopolem, aby zablokować ewentualne przełamanie rosyjskich wojsk.

Rosyjska ofensywa z południa ostatecznie utknęła w martwym punkcie, ponieważ odpowiednio wzmocniona ukraińska obrona stawiła skuteczny opór, podczas gdy rosyjskie siły zmagały się z przeciążoną logistyką i wyczerpaniem w wyniku ciągłych frontalnych ataków. Uświadamiając sobie malejące szanse na dotarcie do Kostiantynopola, rosyjskie dowództwo zmieniło swoją strategię. Zamiast kontynuować marsz na północ, skierowało swoje ataki na zachód, zakładając, że ukraińskie posiłki dla Kostiantynopola zostały wycofane z Wełyka Nowosiłka – obszaru, który nie był dotąd intensywnie kwestionowany. Wykorzystując tę okazję, rosyjskie siły próbowały obejść Wełyka Nowosiłka, zamiast atakować Kurachowe.

Rosyjskie wojska uruchomiły dwa oddzielne wektory ataku w swojej operacji. Pierwszy wektor przesuwał się bezpośrednio z Zołotej Niwy w kierunku Wełyka Nowosiłka główną autostradą. Atak ten nie miał na celu przebicia się przez miasto, lecz unieruchomienie ukraińskich wojsk na miejscu i uniemożliwienie im wzmocnienia pobliskich obszarów, takich jak Rozdolne. Drugi wektor celował w Rozdolne od strony Szachtarskiego, z głównym celem przecięcia kluczowej trasy logistycznej prowadzącej do Wełyka Nowosiłka. Patrząc na mapę topograficzną, można zauważyć, że ukraińskie linie zaopatrzeniowe w tym obszarze przebiegają przez niziny, co czyni je bardziej podatnymi na rosyjską kontrolę ognia. Chociaż istnieją alternatywne trasy do miasta, zakłócenie tych linii zaopatrzeniowych wpisuje się w szerszą rosyjską strategię osłabiania ukraińskiej logistyki.

Rosyjskie siły borykają się jednak również z poważnymi niekorzystnymi warunkami taktycznymi. Ich natarcie w dużej mierze opiera się na sieci małych, rozproszonych wiosek połączonych otwartymi polami i ograniczoną liczbą asfaltowych dróg, co czyni ich trasy ataku wysoce przewidywalnymi. Ta przewidywalność daje ukraińskim siłom kluczową przewagę, ponieważ mogą skuteczniej identyfikować przygotowania Rosjan do ataków. Ponadto duże odległości, które muszą pokonywać rosyjskie wojska, aby skoncentrować się w kluczowych strefach zgrupowania, takich jak Szachtarskie i Zołota Niwa, utrudniają im mobilizację dużych formacji bez wykrycia. Ukraińskie drony zwiadowcze dodatkowo pogłębiają ten problem, utrudniając rosyjskim wojskom prowadzenie dyskretnej mobilizacji.

Materiał filmowy z walk opublikowany przez ukraińską Brygadę Prezydencką pokazuje rosyjski atak w składzie plutonu w pobliżu Wełyka Nowosiłka, obejmujący trzy do czterech pojazdów opancerzonych i czołgi. Ze względu na rozległe otwarte pola, które muszą pokonać, rosyjskie pojazdy są szybko wykrywane i atakowane przez ukraińskich operatorów dronów. Pomimo strat pojazdów, rosyjscy żołnierze szybko wysiedli i schronili się w pobliskich zadrzewieniach, aby uniknąć bycia większymi celami w swoich pojazdach. Chociaż niektórym udało się uniknąć zniszczenia dzięki kamuflażowi, znaczna liczba została zneutralizowana. Takie starcia mają miejsce kilka razy dziennie na wschód od Wełyka Nowosiłka, powodując stopniowe gromadzenie się rozproszonych ocalałych z zdziesiątkowanych jednostek w zadrzewieniach, które Rosjanie twierdzą, że zabezpieczyli. Jednak pomimo wielokrotnych prób rosyjskie siły nie zdołały osiągnąć swoich celów w tym rejonie.

Ogólnie rzecz biorąc, zmiana rosyjskiego nacisku z Kurachowego na Wełyka Nowosiłka podkreśla ograniczenia ich obecnych zdolności operacyjnych i uwypukla zdolność adaptacji ukraińskiej obrony. Chociaż rosyjska próba obejścia ukraińskich pozycji ujawnia zmianę strategiczną, ich zależność od przewidywalnych tras i odsłoniętych formacji nadal czyni ich podatnymi na precyzyjne ukraińskie środki zaradcze. Ten rozwój wydarzeń nie tylko pokazuje skuteczność ukraińskich strategii obronnych, ale także sygnalizuje, że rosyjskie wojska są coraz bardziej rozciągnięte, zmagając się z poważnymi ograniczeniami logistycznymi i taktycznymi, które mogą kształtować wynik przyszłych starć w tym regionie.

‍

‍