Kompleksowa analiza frontu: Strategiczne spojrzenie na każdą linię walk

Dziś omówimy najnowsze wydarzenia na całej linii frontu. Skupimy się na najważniejszych wydarzeniach z rejonów Kurska, Pokrowska, Kurachowego i Welykiej Nowosilki.

Zaczynając od sektora Kurska, siły rosyjskie wstrzymały swoje operacje, de facto uznając porażkę w Makhnówce po kilku nieudanych szturmach. Ukraińskie operacje dronowe oraz trudne warunki zimowe znacząco utrudniły rosyjski postęp, prowadząc do impasu w tym rejonie. Co ciekawe, stagnacja ta zbiegła się w czasie z raportami o wycofaniu północnokoreańskich sił z walk z powodu katastrofalnych strat. Usunięcie tych masowych fal piechoty, w połączeniu z najwyraźniej wyczerpanymi siłami rosyjskimi, sugeruje, że dowódcy rosyjscy nie mają wystarczającej liczby żołnierzy, aby utrzymać operacje ofensywne w tym rejonie.

Podsumowując, Rosjanie tymczasowo uznali porażkę w kilku sektorach frontu kurskiego, rezygnując z prób infiltracji w stronę kilku kluczowych punktów obronnych. Ta przerwa operacyjna Rosjan może stanowić dla Ukraińców okazję do przeprowadzenia kontrnatarcia i dalszego umocnienia swoich pozycji.

Przechodząc do walk o Pokrowsk, wojska rosyjskie nadal borykają się z trudnościami w rozszerzaniu ofensywy na flanki miasta, starając się uniknąć kosztownej walki miejskiej. Na zachodnim flanku, w Udacznym i Kotlyne, siły ukraińskie utrzymują stanowczo pozycje, tocząc intensywne walki o te osady, przy czym grupy piechoty rosyjskiej próbują nacierać. Jednak brak wsparcia pancernego oraz otwarte tereny sprawiają, że masowe szturmy są niemal niemożliwe. W efekcie Rosjanie ograniczają się do małych grup piechoty, które starają się unikać ukraińskiego rozpoznania dronowego. Grupy te jednak nie mają wystarczającej siły ognia, by przełamać linie obronne, i są systematycznie eliminowane, co prowadzi do wysokich strat po stronie rosyjskiej i mniejszych postępów niż podczas masowych szturmów północnokoreańskich na Kursk.

Na wschodnim flanku siły rosyjskie próbują rozszerzyć swoją głowę mostu wokół Baranówki i Wozdwyżenki, mając na celu stworzenie warunków do ostatecznego okrążenia Pokrowska od wschodu. Choć wojska rosyjskie nadal nacierają, ukraińska obrona pozostaje aktywna, zakłócając ich postępy poprzez stałe rozpoznanie, wykorzystanie cech terenu oraz aktywne angażowanie wroga.

Podsumowując, z powodu wstrzymania bezpośrednich rosyjskich szturmów na Pokrowsk, nacisk przesunął się na flanki, gdzie siły rosyjskie próbują odciąć ukraińskie linie obronne i okrążyć je, ale jak dotąd bez sukcesu. Brak postępów Rosjan w tym kierunku daje Ukraińcom czas na dalsze umacnianie miasta i przygotowanie nowych pozycji obronnych, aby stworzyć głęboką obronę w samym Pokrowsku i jego okolicach.

W Kurachowym siły rosyjskie próbują manewru w kształcie łuku, aby okrążyć ukraińskie pozycje w osadach na zachód od miasta. Jednak ich próba natarcia przez Dachne okazała się w dużej mierze nieudana, zmuszając ich do zmiany podejścia. Raporty wskazują, że teraz szukają alternatywnych dróg, aby zmienić równowagę na swoją korzyść. 

Istotnym wydarzeniem w tym sektorze jest mianowanie nowego ukraińskiego dowódcy odpowiedzialnego za obronę. W odróżnieniu od wcześniejszych strategii, które opierały się na utrzymaniu pozycji za wszelką cenę, nowy dowódca ma wykonać taktyczne odwroty, jeśli będzie to konieczne, zachowując siły ukraińskie, zamiast narażać je na okrążenie.

Podsumowując, wojska ukraińskie prowadzą aktywne operacje obronne na flankach, stosując strategię opóźniającą, aby spowolnić rosyjski postęp, jednocześnie zadając maksymalne straty. Takie podejście uniemożliwia Rosjanom dokonanie okrążenia, zapewniając Ukraińcom elastyczność na polu walki.

W kierunku Welykiej Nowosilki, po wycofaniu się z osady, siły ukraińskie utrzymują kontrolę nad wzniesieniami na północ od niej, wykorzystując lepszą logistykę, precyzyjną artylerię i naloty dronów, aby rozbić rosyjskie grupy szturmowe, zanim będą w stanie umocnić się w mieście. Siły rosyjskie, uwięzione w dolinach z przewidywalnymi trasami ruchu, ponoszą druzgocące straty, gdy ukraiński ogień artyleryjski jest na nie kierowany.

Podsumowując, ta skuteczna strategia wykrwawiania zapewnia, że podczas gdy Rosja traci siłę roboczą i sprzęt na konsolidację kontroli, Ukraińcy utrzymują swoje pozycje i stabilizują front.

Ogólnie rzecz biorąc, w Kursku siły rosyjskie wykazują oznaki wyczerpania, a ich ofensywa zatrzymała się, podczas gdy w Pokrowsku i Kurachowym ich próby flankowania i okrążania ukraińskich pozycji napotykają znaczny opór. Poleganie na małych szturmach piechoty, brak wsparcia pancernego i wysokie straty sugerują, że zdolności ofensywne Rosjan słabną. Tymczasem ukraińskie strategie obronne, wykorzystanie dronów i taktyczna elastyczność okazują się wysoce skuteczne w osłabianiu wroga i zapobieganiu dalszym przełamaniom na zachód od Welykiej Nowosilki.

‍