Kompleksowa analiza frontu: Strategiczne spojrzenie na każdą linię walk

Dziś omówimy najciekawsze wydarzenia na całej linii frontu, skupiając się na Kursku, Pokrowsku i Wielkiej Nowosilce.

Zaczynając od sektora kurskiego, ukraińskie siły skutecznie zniszczyły rosyjskie centrum dowodzenia oraz koncentrację wojsk w wschodniej części wysuniętego przyczółka, uniemożliwiając Rosjanom przeprowadzenie większych kontrataków poza niewielkimi atakami grup piechoty.

Jednocześnie wszystkie rosyjskie próby odblokowania sił północnokoreańskich utknęły w Nikolskim, nie powiodły się z powodu stałej ukraińskiej obserwacji dronowej oraz szybkiej reakcji ukraińskich operatorów dronów i załóg artyleryjskich, które zadały poważne straty atakującym Rosjanom. Rosyjscy dowódcy nawet przenoszą rannych żołnierzy z innych sektorów do operacji bojowych w Kursku w obliczu szybko pogarszających się rezerw.

Na południe od Nikolskiego Rosjanie mieli więcej szczęścia, przejmując kontrolę nad Swerdlikowem i naciskając na wschód w kierunku Lebiediewki. Największym problemem są jednak rosnąca liczba rosyjskich ataków na ukraińskie szlaki logistyczne w tyle, głównie na drogę Sudża-Sumy. Rosjanie atakują je za pomocą dronów kamikaze FPV z włóknem optycznym, odpornych na środki walki elektronicznej, a czasem również przy użyciu pocisków rakietowych.

Podsumowując, liczne próby wywarcia presji na Ukraińców w Kursku nie powiodły się w większości kierunków. Jednak zdobycie Swerdlikowa może prowadzić do poważniejszych problemów, na co ukraińscy dowódcy zwrócili uwagę i aktywnie pracują nad zapobieganiem tej sytuacji.

Przechodząc do Pokrowska, sytuacja znacznie się poprawiła, ponieważ Rosjanie nie poczynili żadnych postępów w tym rejonie przez ostatni tydzień, a intensywność ich operacji szturmowych znacznie spadła. Jest to przede wszystkim efekt działań ukraińskich obrońców, którzy odciągnęli uwagę wroga i zasoby. 

Zamiast przeprowadzać nowe ataki, rosyjskie siły zmagały się z odzyskaniem utraconych pozycji. Rosjanie nadal borykają się z poważnymi trudnościami logistycznymi w rejonie Pokrowska, które wpływają na zaopatrzenie w personele i sprzęt. Te wyzwania utrudniają rotację wojsk, ewakuację ciężko rannych żołnierzy, którzy często zostają porzuceni, oraz dostarczanie amunicji, pomocy medycznej i żywności.

Rosyjskie siły zaczęły wykorzystywać cywilne pojazdy, wózki motorowe, a nawet osły i konie do transportu, co odzwierciedla pogarszającą się sytuację. Instytut Studiów Wojennych ocenia, że Rosjanie stracili już od 30 do 50 procent swoich rezerw przeznaczonych na ten sektor w ciągu ostatnich miesięcy wojny.

Jednocześnie Ukraińcy nadal wykorzystują swoje przewagi, zadając kolejne ciosy Rosjanom, skutecznie odbijając północny Kotlyn i południowy Lysiwkę w serii wyspecjalizowanych operacji, wypychając Rosjan coraz dalej od Pokrowska.

Podsumowując, sytuacja w Pokrowsku pozostaje dynamiczna, ale obecny trend wskazuje na wyczerpanie rosyjskich sił, a inicjatywa w tym rejonie znajduje się w rękach Ukrainy.

Warto zauważyć, że ta zmiana nastąpiła od momentu mianowania generała Drapatyja na dowódcę Grupy Operacyjno-Strategicznej „Chortycia”, która odpowiada za największy obszar odpowiedzialności, obejmujący od Wielkiej Nowosilki do Charkowa.

W kierunku Wielkiej Nowosilki, po zdobyciu osady, Rosjanie rozpoczęli gromadzenie zasobów i reorganizację w obliczu silnej ukraińskiej obrony za rzeką. Ponieważ ataki frontalne byłyby śmiertelne, Rosjanie przeprowadzili udany manewr pierścieniowy, opierając się na swoich postępach z poprzedniego tygodnia i powodując załamanie ukraińskich skrzydeł. W obliczu ryzyka okrążenia Ukraińcy zostali zmuszeni do wycofania się na lepsze pozycje, co umożliwiło dalszy rosyjski postęp, z największym naciskiem w kierunku Skudnego i Burlatskiego.

Rosjanie częściowo przejęli kontrolę nad Nowoczerniwatem i zbliżają się niebezpiecznie do Burlatskiego. Istotne jest, że Wielka Nowosilka leży na granicy obszarów odpowiedzialności dwóch różnych grup operacyjnych: Grupy Operacyjno-Strategicznej „Chortycia” i Grupy Operacyjno-Strategicznej „Tawrysk”. Ponieważ opóźnienia w komunikacji mogą być kluczowe dla udanej obrony, Rosjanie starają się wykorzystać ten czas, dopóki to możliwe. Ukraińskie siły zbrojne przechodzą obecnie ogromną reorganizację strukturalną w kierunku tworzenia struktur korpusów armijnych, aby w przyszłości złagodzić te problemy.

Podsumowując, w Kursku Rosjanie zdobyli Swerdlikowo, ale nadal ponoszą straty w innych kierunkach ukraińskiego przyczółka, do tego stopnia, że pilnie przetransportowali rannych żołnierzy z innych obszarów, aby wzmocnić swoje wyczerpujące się rezerwy.

Tymczasem w Pokrowsku ukraińskie siły kontynuowały działania ofensywne, skutecznie wypychając Rosjan coraz dalej od miasta i zakłócając rosyjskie próby konsolidacji.

W Wielkiej Nowosilce Rosjanie kontynuowali nacisk na północ, starając się przełamać linię obrony i obejść silne ukraińskie linie obrony w tym rejonie.

‍