ONGELOOFLIJK: Gewonde Russen op krukken de aanval in gestuurd!

Vandaag zijn er veel interessante updates vanuit de richting van Pokrovsk.

Hier proberen Russische generaals wanhopig hun momentum vast te houden door ongetrainde soldaten zonder ophouden in dag-en-nacht-aanvallen te sturen. De verliezen zijn zo extreem dat Russen zelfs gewonde soldaten op krukken terug naar het front sturen, waardoor de lichamen van gesneuvelde troepen zich langzaam opstapelen in de velden.

Het doel van de Russische troepen in dit gebied is om de stad Udachne en de omliggende open velden in te nemen, om zo een uitvalsbasis te creëren voor de omsingeling van Pokrovsk vanaf de westelijke flank. Russische eenheden zijn gedwongen om een omtrekkende beweging te maken, omdat ze niet over de reserves beschikken die nodig zijn om een frontale aanval op Pokrovsk uit te voeren. Het Institute for the Study of War verklaarde onlangs dat Russen nieuw gerekruteerde soldaten direct naar de frontlinie sturen met nauwelijks enkele weken basistraining, wat het Russische probleem met mankracht onderstreept. Bovendien ontbreekt het de Russen aan voldoende luchtsteun om Oekraïense eenheden in versterkte hoogbouw en industriële zones uit te schakelen.

Om Udachne te veroveren, vertrouwen de Russen voornamelijk op pure infanterieaanvallen. Ze proberen de Oekraïense posities over de open velden te stormen om de stad te bereiken. Deze aanvallen worden meestal uitgevoerd in groepen van maximaal drie soldaten, met vijftien tot twintig meter tussenruimte, om het risico op Oekraïense FPV-kamikazedrones te verminderen. Oekraïense soldaten ter plaatse melden dat de Russen deze aanvallen dag en nacht blijven uitvoeren, wat de verdedigers onder zware druk zet, maar tegen een extreem hoge menselijke tol.

De Russen gebruiken de terrikon ten noorden van Novovasylivka om de Oekraïense posities in Udachne en de omgeving te observeren. Russische eenheden, die zich verzamelen in Solone en Novovasylivka, verplaatsen zich vervolgens via boomlijnen en open velden om Udachne rechtstreeks aan te vallen, terwijl de Solona-rivier de Russische aanvalsgroepen beschermt tegen directe Oekraïense tegenaanvallen van benedenaf.

Toch bewegen de Russische aanvalsgroepen zich traag, omdat ze te voet opereren. Hierdoor kunnen Oekraïense drone-operators hen snel detecteren terwijl ze nog in de aanvalszone naderen. Dit heeft ertoe geleid dat Oekraïners zwaar leunen op hun drone-eenheden om de Russische infanterie in kaart te brengen en met grote precisie uit te schakelen. Doordat de Russische aanvalsgroepen bovendien klein zijn, hebben ze niet genoeg slagkracht om de Oekraïense verdediging te doorbreken. In plaats daarvan vormen ze een voortdurende stroom van aanvallers, bedoeld om Oekraïense troepen op den duur uit te putten. Dit blijkt echter een uiterst kostbare strategie voor de Russen, omdat hun aanvalsgroepen te zwak zijn om door de verdedigingslinies heen te breken. Oekraïense troepen kunnen deze kleine eenheden individueel elimineren, wat resulteert in wel vierhonderd Russische slachtoffers per dag in de richting van Pokrovsk alleen al.

Gevechtsbeelden van een Oekraïense drone-operator in de regio tonen de grimmige realiteit van de Russische aanvallen: tientallen, zo niet honderden, dode Russische soldaten liggen verspreid over de velden ten zuiden van Udachne. De situatie wordt nog schrijnender doordat Russische eenheden vaak hun gewonden niet ophalen, waardoor zij sterven op het slagveld. Russische commandanten zitten echter in grote nood en hebben dringend reserves nodig om het aanvalstempo vol te houden. In een wanhoopspoging bevalen ze zelfs hun gewonde soldaten terug het gevecht in, zoals te zien is in beelden waarop twee gewonde Russische soldaten op krukken door de velden strompelen in de richting van de Oekraïense posities, zonder enig teken van overgave. Ondanks hun zichtbare verwondingen bleven ze betrokken bij de aanval, waardoor Oekraïense drone-operators geen andere keuze hadden dan hen uit te schakelen.

Al met al wordt het Russische offensief aan de westelijke flank van Pokrovsk snel onhoudbaar door de extreme verliezen. De vrijwillige Russische rekrutering bevindt zich op een dieptepunt, waardoor de Russen gedwongen zijn absurde ondertekeningsbonussen aan te bieden om nieuwe rekruten te lokken. Russische soldaten melden zelfs dat ze deze bonussen gebruiken om hun commandanten om te kopen, zodat ze niet naar het front hoeven. Dit alles onderstreept het Russische probleem van torenhoge slachtofferpercentages, die vaak hoger zijn dan de pre-oorlogspopulaties van de steden waarover wordt gevochten. De Russen blijven duizenden manschappen verliezen voor slechts één enkel dorp.

‍