Russen Maken Een GIGANTISCHE STRATEGISCHE MISREKENING!

Vandaag zijn er belangrijke updates vanuit de richting van Koersk.

Hier begonnen de Oekraïense strijdkrachten de frontlinie in de uitstekende positie in te korten met een gecontroleerde terugtrekking, terwijl de Russen hun offensief op meerdere assen voortzetten. Russische bevelhebbers besloten de gelegenheid te benutten die werd gecreëerd door het stilleggen van de Amerikaanse militaire hulp en inlichtingenverstrekking aan Oekraïne en verhoogden het tempo van hun aanvallen.

Het is belangrijk te benadrukken dat de Oekraïense inval in de Russische regio Koersk nooit bedoeld was om grondgebied permanent te behouden, maar een berekende zet was met duidelijke strategische doelen. Deze operatie diende twee hoofddoelen: ten eerste de Russen dwingen om cruciale reserves van het Donbas-front in het oosten weg te trekken, zodat ze daar geen snelle terreinwinst konden boeken, en ten tweede mogelijk onderhandelingsvoordeel verkrijgen door Russisch grondgebied te controleren.

In de afgelopen weken heeft het vermogen van Oekraïne om de situatie in de Donbas te keren aangetoond hoe effectief de operatie in Koersk was. Het oorspronkelijke doel was om de Russen te dwingen hun reserves weg te trekken van offensieven in Oost-Oekraïne, met name rond Pokrovsk en Toretsk. Hoewel Russische bevelhebbers dit aanvankelijk probeerden te vermijden door troepen uit Charkiv en Koepjansk te halen en zelfs versterkingen uit Noord-Korea in te zetten, werd het uiteindelijk duidelijk dat extra troepen nodig waren om de Oekraïners uit Koersk te verdrijven. Een reeks mislukte Russische tegenoffensieven leidde tot het onvermijdelijke: ze moesten hun offensieven bij Pokrovsk en Toretsk opgeven.

Deze verschuiving stelde de Oekraïense strijdkrachten in staat de Russische opmars volledig tot stilstand te brengen en zelfs het initiatief terug te winnen in beide richtingen. In Pokrovsk gingen Oekraïense troepen over van defensieve naar tegenoffensieve operaties, waarbij ze geleidelijk de westelijke Russische flank ontmantelden die eerder de stad dreigde te omsingelen.

Ondertussen gebruikte Oekraïne in Toretsk de herwonnen ademruimte om een reeks aanvallen uit te voeren die uitgroeiden tot een volwaardige tangbeweging, waardoor Russische troepen in het noordwesten van de stad bijna werden omsingeld. Zonder de operatie in Koersk, die Russische mankracht en middelen afleidde, zouden deze Oekraïense successen aanzienlijk moeilijker, zo niet onmogelijk, zijn geweest.

Het tweede doel, het vasthouden van Russisch grondgebied als onderhandelingsmiddel, werd uiteindelijk minder relevant door veranderende politieke dynamiek. Hoewel controle over delen van de oblast Koersk Rusland onder druk had kunnen zetten in eventuele vredesbesprekingen, veranderde de verschuiving in het Amerikaanse buitenlandbeleid en het stopzetten van inlichtingenverstrekking de situatie fundamenteel. Hoewel dit diplomatieke doel minder belangrijk werd, bleek het eerste – het afleiden van Russische troepen uit Oost-Oekraïne – een doorslaand succes.

Tegelijkertijd maakten de ontwikkelingen op het slagveld een langdurige Oekraïense aanwezigheid in Koersk steeds minder houdbaar. Russische troepen verwierven verschillende tactische en operationele voordelen, waardoor de algehele houdbaarheid van de positie werd bedreigd, terwijl ze vuurcontrole vestigden over belangrijke Oekraïense aanvoerroutes. Malaja Loknja verloor zijn primaire bevoorradingsroute door Russische beschietingen, en met Russische troepen die zich in het zuiden richting Lebedevka bewogen, werd herbevoorrading nog riskanter. De weg van Soemy naar Sjoedzja, die al werd aangevallen door Russische drones met glasvezelgestuurde munitie, werd nog kwetsbaarder doordat de door Oekraïne gecontroleerde corridor in Koersk slonk tot slechts 20 kilometer, wat manoeuvres en bevoorrading steeds moeilijker maakte. Daarnaast zorgde het gebrek aan begroeiing ervoor dat Oekraïne geen gepantserde snelle reactietroepen dicht bij de frontlinie kon stationeren om gevaarlijke Russische opmarsen tegen te gaan, zoals in de herfst van vorig jaar.

Gezien deze uitdagingen werd een strategische terugtrekking naar beter verdedigbare posities de logische keuze. Oekraïense troepen begonnen een doelbewuste en gecontroleerde terugtrekking uit verschillende posities, in de wetenschap dat het vasthouden van een steeds kwetsbaardere positie riskant werd. Opmerkelijk is dat de timing van deze terugtrekking sterk samenvalt met de opschorting van de Amerikaanse inlichtingenverstrekking – iets wat Rusland snel trachtte uit te buiten. Russische bevelhebbers, zich bewust van het Oekraïense vertrek uit Pogrebki, lanceerden een reeks aanvallen om zoveel mogelijk Oekraïense troepen te omsingelen en af te snijden.

Een van deze pogingen was een mislukte infiltratieoperatie bij Sjoedzja, waar Russische troepen probeerden achter de Oekraïense linies te landen door 15 kilometer door een LNG-pijpleiding te kruipen. Russische staatsmedia waren er snel bij om het succes van de operatie aan te kondigen. Echter, naarmate meer informatie naar buiten kwam, werd duidelijk dat de infiltranten door Oekraïense drones waren gevolgd, in een hinderlaag gelokt en vrijwel onmiddellijk vernietigd. Russische bronnen meldden later dat de overlevenden uiteindelijk stierven door verstikking als gevolg van giftige dampen in de pijpleiding.

Terwijl Oekraïense troepen zich terugtrokken naar beter verdedigbare posities, bleven achterhoede-eenheden achter om de Russische opmars te vertragen en de manoeuvre mogelijk te maken. Hoewel de meeste eenheden zich ordelijk terugtrokken, raakten sommige achtergebleven soldaten onvermijdelijk omsingeld. Na hevige gevechten en een mislukte reddingsoperatie door de Oekraïense inlichtingendienst, gaven enkele groepen ingesloten soldaten zich pas over nadat hun munitie volledig was uitgeput en hun missie om de Russische opmars te vertragen was volbracht.

Al met al is de strategische positie van Oekraïne sinds het begin van de Koersk-operatie aanzienlijk verbeterd. De operatie dwong Rusland om cruciale reserves van zijn theaterbrede offensief af te trekken, waardoor verschillende belangrijke opmarsen in de Donbas werden gestopt en zelfs omgekeerd. Hoewel het vasthouden van Russisch grondgebied als onderhandelingsmiddel uiteindelijk onhaalbaar bleek, werd het primaire doel – het stabiliseren van het oostelijke front – met succes bereikt.

Met Rusland dat nu lokaal terreinwinst boekt in Koersk, is de Oekraïense terugtrekking een tactische aanpassing die de strijdkrachten in staat stelt zich te hergroeperen en onder gunstigere omstandigheden verder te vechten.