.svg){kind=small}
Vandaag is er veel nieuws uit de richting van Pokrovsk.
Hier hebben Russische troepen recentelijk hun offensieve inspanningen ten zuiden van Pokrovsk geïntensiveerd. De Russen proberen door de Oekraïense linies te breken, wat heeft geleid tot een aanzienlijke toename van het aantal slachtoffers, aangezien de Russen hun reserves snel hebben uitgeput. Deze plotselinge en toenemende uitputting onder Russische troepen creëerde een kans die door de Oekraïners werd benut om vernietigende tegenaanvallen uit te voeren. Dit zette enorme druk op de gehele Russische offensieve inspanning.
Het uiteindelijke doel van Rusland in de regio is controle krijgen over de velden en infrastructuur rondom Pokrovsk en het verkrijgen van vuurcontrole over belangrijke Oekraïense logistieke routes. Om dit te bereiken proberen ze parallel op te rukken langs de lokale rivieren en spoorwegen richting Pokrovsk. Ze maken daarbij gebruik van geografische kenmerken zoals ravijnen, moerasgebieden en bosstroken om hun bewegingen te maskeren en infiltratie te vergemakkelijken. Dergelijke terreinkenmerken zijn vooral nuttig in de winter, wanneer de dagen korter zijn en mist en regen het werk van Oekraïense drones kunnen bemoeilijken. Dit stelt de Russen ook in staat meer ’s nachts te opereren.
Deze strategie, die ook in andere betwiste gebieden wordt waargenomen, is erop gericht om Oekraïense verdedigers te isoleren en uit te putten. De Russen sturen kleine infanteriegroepen, vaak bestaande uit 20-30 soldaten, die in golven om de 30-40 minuten worden ingezet om naar zwakke plekken in de Oekraïense verdediging te zoeken. Deze aanvallen worden aangevuld met pogingen om Oekraïense posities ’s nachts te flankeren. Soldaten steken velden individueel of in paren over voordat ze zich hergroeperen voor grotere aanvallen.
Ondanks de meedogenloze Russische offensieven hebben Oekraïense troepen verschillende kwetsbaarheden van de Russen effectief benut. De gefragmenteerde aard van Russische aanvallen, gecombineerd met hun afhankelijkheid van pure infanterietactieken, maakt de aanvallers kwetsbaar voor goed gecoördineerde verdedigingsmaatregelen. Oekraïense verdedigers hebben hun kennis van het terrein benut om gelaagde verdedigingslinies te creëren en Russische aanvallen te kanaliseren naar moordzones waar geconcentreerd vuur, met gebruik van artillerie en drones, met verwoestend effect kan worden ingezet.
De Oekraïners hebben ook geprofiteerd van de uitputting en desorganisatie die inherent zijn aan de Russische strategie. Door zich te richten op blootgestelde soldaten tijdens hun beweging over open terrein of ravijnen en door drones te gebruiken om vijandelijke eenheden te verstoren en te demoraliseren, hebben de verdedigers zware verliezen toegebracht. Rapporten wijzen erop dat de dagelijkse Russische verliezen in dit gebied oplopen tot 50-70 doden en een gelijk aantal gewonden. Dergelijke verliezen ondermijnen het momentum van de Russische opmars aanzienlijk.
Cruciaal is dat Oekraïense troepen niet passief zijn gebleven. In plaats daarvan hebben ze lokale tegenaanvallen uitgevoerd om gebruik te maken van kansen die zijn ontstaan door overbelaste Russische eenheden. Zo zijn Oekraïense tankeenheden, waaronder T-72B1’s, ingezet om vijandelijke posities aan te vallen en Russische pogingen om terrein te consolideren nabij Shevchenko te verstoren. Geolocate beelden tonen hoe zij Russische posities in huizen en langs drie lijnen uitschakelen.
Een andere interessante video uit de buurt van Novotroïtjske laat zien hoe Oekraïners een andere Russische infanteriegroep vernietigen door deze eerst met mortieren en daarna met granaten aan te vallen. Uiteindelijk zien we de cruciale rol van een Bradley-infanteriegevechtsvoertuig, dat wordt gebruikt om een brug te vernietigen, waardoor de Russische mobiliteit wordt gehinderd en de vijand wordt afgesneden van aanvullende ondersteuning.
Oekraïense drones, waaronder FPV-kamikazemodellen en Vampire-hexacopters, hebben een sleutelrol gespeeld in deze tegenaanvallen. Hun vermogen om precieze doelen te raken, zoals Russische voertuigen en infanterie, heeft in verschillende confrontaties de doorslag gegeven. Deze actieve verdedigingshouding voorkomt niet alleen dat Russische troepen hun doelen bereiken, maar legt ook extra kosten op aan de aanvallers, wat hun toch al aanzienlijke verliezen verder vergroot.
Over het algemeen, terwijl de Russische aanval doorgaat, roept de zware tol op hun personeel en uitrusting vragen op over de duurzaamheid van hun offensief. Kleinere Russische aanvalsgroepen van 10 soldaten, een tactische aanpassing aan de hoge verliezen, zijn grotendeels ineffectief gebleken tegen de proactieve verdediging van Oekraïne. Deze wordt gekenmerkt door adaptieve tactieken en gelokaliseerde tegenaanvallen die de Russische opmars gestaag hebben ondermijnd en hun kansen om Pokrovsk te omsingelen hebben verminderd. Hun inspanningen benadrukken het belang van moraal en leiderschap, zoals blijkt uit het recente bezoek van president Zelensky aan de regio. Door de verdedigers persoonlijk te bedanken en de bouw van nieuwe verdedigingslinies te inspecteren, versterkte Zelensky de vastberadenheid van de Oekraïense troepen om stand te houden tegen overweldigende kansen. Dit bezoek symboliseert zowel het strategische als symbolische belang van Pokrovsk in de voortdurende oorlog.
.jpg)
Opmerkingen