NIET ZO SNEL! Russische troepen LIJDEN EEN RAMPZALIGE NEDERLAAG!

Vandaag is er interessant nieuws vanuit de richting van Koersk.

Hier, na recente Oekraïense vooruitgang in de regio Koersk, hebben Russische troepen een gehaaste tegenaanval gelanceerd nabij Cherkasskoye Konopelka, met als doel de Oekraïense opmars te stoppen en snel heroverd gebied terug te nemen. Echter, met Oekraïners die hun verdediging zorgvuldig plannen, zijn de Russen mogelijk al te laat, aangezien deze Russische gemechaniseerde aanval zich snel ontwikkelde tot een nieuwe ramp.

Het doel van Rusland is om een langdurige strijd te vermijden door middel van een snelle tegenaanval om de Oekraïense verdedigers te overweldigen en hen te dwingen zich terug te trekken voordat ze versterkte defensieve posities kunnen opbouwen. De Russen racen tegen de klok, omdat als ze de Oekraïense troepen toestaan zich in te graven langs de rivier de Psel, toekomstige Russische pogingen om dit gebied terug te winnen steeds moeilijker en kostbaarder zullen worden. Goed voorbereide Oekraïense verdedigingslinies, versterkte posities en betere aanvoerroutes zouden de strijd kunnen veranderen in een langdurige uitputtingsslag – iets dat al voor veel problemen heeft gezorgd voor de Russische strijdkrachten in de regio Koersk. Russische commandanten weten dat ze niet de extra middelen hebben om nog meer van dergelijke uitputtende gevechten te voeren.

Om deze reden voerden ze hun tegenaanval haastig en bijna paniekerig uit, in de hoop de Oekraïense troepen te overrompelen voordat ze hun terrein volledig konden consolideren.

Om dit te bereiken, zetten de Russische strijdkrachten gepantserde voertuigen in met aanvallende infanterie aan boord, in de hoop snel de afstand te overbruggen en Oekraïense verdedigers in gevechten op korte afstand te betrekken voordat drones of artillerie konden reageren.

De bevroren grond, veroorzaakt door temperaturen onder nul, bood een kans, omdat het Russische gemechaniseerde eenheden in staat stelde veldwegen te gebruiken, wat hen meer bewegingsvrijheid gaf in vergelijking met eerdere modderige omstandigheden. Bovendien maakte het bevroren terrein het voor de Oekraïense strijdkrachten moeilijker om snel verdedigingsposities voor te bereiden, waardoor ze mogelijk blootgesteld werden aan snelle Russische doorbraken.

Ondanks deze voordelen werkte het slagveld zelf tegen de Russische aanval. De rivier de Konopelka creëerde een natuurlijke trechter, waardoor Russische voertuigen en troepen zich langs voorspelbare corridors moesten bewegen, die gemakkelijk door Oekraïense drones en artillerie konden worden gemonitord. Bovendien, hoewel de Oekraïners zich nu verder van Sudzha bevinden, genieten ze van verborgen aanvoerlijnen die zich uitstrekken van Sudzha naar Zamoste, Makhnovka en via de boswegen richting Cherkasskoye Konopelka. Dit stelt Oekraïense versterkingen en voorraden in staat zich veilig en efficiënt te verplaatsen, afgeschermd van Russische drone-aanvallen, terwijl Russische aanvoerlijnen blootgesteld blijven aan mogelijke hinderlagen.

Daarnaast verhinderen voortdurende gevechten nabij Ulanok dat Russische troepen hun voorkeursaanvoerroutes gebruiken, waardoor ze langere en kwetsbaardere paden moeten nemen om het slagveld te bereiken. Met het vlakke, open terrein en helder weer maakte dit logistieke nadeel de Russische bewegingen zeer zichtbaar voor Oekraïense bewakingsdrones.

Als gevolg hiervan detecteerden de Oekraïners de Russische aanval onmiddellijk zodra deze de trechter binnenkwam. Binnen enkele minuten lanceerden Oekraïense drone-operators golven van FPV-drones op de oprukkende pantsercolonne.

Geolokaliseerde beelden tonen hoe Russische pantservoertuigen werden getroffen door nauwkeurige FPV-aanvallen, waarbij het voorste voertuig explodeerde en de weg erachter blokkeerde. Zodra de infanterie uitstapte, probeerden ze naar een nabijgelegen bomenrij te vluchten in de hoop dekking te vinden. Echter, aangezien het winter is, bieden de bomen geen echte bescherming of camouflage, waardoor ze volledig blootgesteld waren, alsof ze zich in een open veld bevonden.

Oekraïense soldaten riepen onmiddellijk artilleriesteun in, waarbij een enkele clusterbomaanval van een Oekraïense artillerie-eenheid voldoende was om veel van de samengepakte Russische soldaten uit te schakelen.

Vervolgens maakten Oekraïense Vampire-drones korte metten met de resterende Russische infanterie, nog lang voordat ze de Oekraïense posities konden bereiken of een grotere dreiging konden vormen. Deze snelle Oekraïense reactie veranderde de tegenaanval in een ramp voor de Russen, waarvan de gehaaste aanval, voorspelbare aanvalsroutes en gebrek aan verrassing rechtstreeks in de Oekraïense handen speelden, wat leidde tot zware verliezen in zowel mankracht als pantservoertuigen.

Al met al, terwijl de Oekraïners dit terrein met relatief minimale inspanning innamen, worden de Russen nu gedwongen tot roekeloze en kostbare aanvallen om het terug te winnen – precies het hoofddoel van de Oekraïense operatie. Dit patroon zal zich de komende dagen waarschijnlijk herhalen, waarbij Russische strijdkrachten blijven bloeden in hun pogingen om verloren terrein terug te winnen. Ondertussen zullen de Oekraïense troepen proberen de stabiliteit langs de frontlinie te behouden, zodat elke Russische aanval hun gevechtscapaciteit in de regio verder uitput, wat de Oekraïense winsten in Koersk veiligstelt.