Oekraïne Bereidt Zich Voor Op Alle Scenario’s Terwijl Rusland Aarzelt Over Het Wapenstilstandsakkoord

Vandaag bespreken we hoe de voortdurende oorlog tussen Oekraïne en Rusland een kritiek kruispunt heeft bereikt via indirecte diplomatieke onderhandelingen. De fundamentele verschillen in de rode lijnen van beide partijen maken een mogelijke overeenkomst echter uiterst moeilijk, waarbij de impasse een bijna onoverbrugbare kloof creëert en een echte vredesregeling onwaarschijnlijk blijft.

Het onderhandelingsstandpunt van Oekraïne wordt bepaald door de absolute weigering om territoriale concessies te doen, Russische controle over geannexeerde gebieden te accepteren of zijn defensiecapaciteiten te verzwakken. Deze rode lijnen zijn geworteld in Oekraïnes historische ervaringen en het onweerlegbare bewijs dat Rusland geen intentie heeft om enige overeenkomst te respecteren te goeder trouw.

Allereerst weigert Oekraïne Rusland’s feitelijke heerschappij over zijn grondgebied te erkennen, inclusief de Krim en de oblasten Cherson, Zaporizja, Donetsk en Loehansk. Het heeft duidelijk gemaakt dat het zich niet zal terugtrekken uit momenteel gecontroleerd gebied of de rechten van miljoenen Oekraïners onder Russische bezetting zal opgeven.

Ten tweede staat Oekraïne erop dat zijn leger sterk en onbeperkt blijft om toekomstige Russische agressie af te schrikken, aangezien een afname van militaire kracht het land kwetsbaar zou maken. Oekraïense functionarissen benadrukken de noodzaak van een professioneel leger van ten minste 500.000 manschappen, uitgerust met moderne wapens, als de enige garantie voor langdurige veiligheid.

Ten derde eist Oekraïne het recht om toe te treden tot de NAVO en de Europese Unie zonder Russisch veto. Oekraïense functionarissen stellen dat Rusland enige zeggenschap geven over Oekraïne’s veiligheidsbeleid neerkomt op het opgeven van soevereiniteit.

Daarnaast wil Oekraïne de teruggave van meer dan 20.000 ontvoerde Oekraïense kinderen, de vrijlating van burgers die door Rusland worden vastgehouden en een einde aan gedwongen paspoortisering en heropvoedingskampen, wat de voortdurende humanitaire crisis onderstreept. Tot slot vereist Oekraïne westerse garanties dat elke wapenstilstand wordt gehandhaafd, via lucht- en maritieme patrouilles, inlichtingenuitwisseling en snelle militaire bijstand bij schendingen.

Het onderhandelingsstandpunt van Rusland richt zich op het veiligstellen van territoriale claims en het verzwakken van de Oekraïense staat, terwijl het integratie in westerse instellingen verhindert. Oekraïne zou formeel Russische soevereiniteit over verschillende regio’s moeten erkennen, zich terugtrekken uit gebieden en steden met miljoenen inwoners overlaten aan Russische annexatie.

Rusland eist garanties dat Oekraïne nooit lid wordt van de NAVO en een verbod op elke buitenlandse militaire aanwezigheid in het land. Dit sluit aan bij de Russische eisen van vóór de oorlog. Daarnaast wil Rusland dat Oekraïne zijn strijdkrachten beperkt, het leger afbouwt en dat alle militaire hulp uit het Westen wordt stopgezet.

Russische functionarissen blijven ook aandringen op een regimewissel in Oekraïne, omdat zij de huidige regering als illegitiem en te pro-westers beschouwen. Dit suggereert dat het uiteindelijke doel van Rusland niet een echte onderhandeling is, maar de ontmanteling van de Oekraïense soevereiniteit.

Het fundamentele probleem dat een vredesdeal verhindert, is dat Rusland feitelijk de overgave van Oekraïne eist. Voor Oekraïne zou het accepteren van Russische voorwaarden betekenen dat het zijn bevolking overlevert aan een vijandig regime, repressie en oorlogsmisdaden. Bovendien zou Oekraïne permanent kwetsbaar blijven voor toekomstige aanvallen, aangezien Rusland herhaaldelijk eerdere afspraken heeft geschonden, waaronder meer dan 25 wapenstilstanden sinds 2014.

Daar komt nog bij dat Rusland dinsdagavond, slechts enkele uren na het instemmen met een gedeeltelijke wapenstilstand, meerdere ballistische raketten en bijna 150 drones op Oekraïne afvuurde. Hierdoor viel de stroom uit in de stad Slovjansk, raakten twee ziekenhuizen in Soemy beschadigd en werden verschillende burgers in Kyiv gewond.

Gezien deze geschiedenis zien Oekraïense functionarissen en de bevolking geen reden om enige Russische belofte te vertrouwen. Bovendien waarschuwen westerse inlichtingendiensten dat elke wapenstilstand waarschijnlijk slechts een tijdelijke pauze zou zijn, zodat Rusland zich kan hergroeperen voordat het de oorlog hervat.

Al met al blijven de rode lijnen van Oekraïne en Rusland fundamenteel onverenigbaar. Oekraïne vecht om zijn soevereiniteit te behouden, terwijl Rusland deze probeert te vernietigen. Elke overeenkomst die voldoet aan de Russische eisen zou voor Oekraïne zelfmoord betekenen, terwijl een deal volgens Oekraïense voorwaarden als een nederlaag voor Rusland zou worden gezien. Hierdoor zal de oorlog waarschijnlijk voortduren, waarbij beide partijen hun posities willen versterken voordat serieuze onderhandelingen plaatsvinden. Rusland, in de overtuiging dat het nog terrein kan winnen, zal waarschijnlijk blijven streven naar verdere territoriale expansie of een toekomstige wapenstilstand schenden zodra het zich heeft hersteld.

Oekraïne, wetende dat een zwakke overeenkomst alleen maar toekomstige invasies zou uitlokken, zal elke poging om het tot een compromis te dwingen blijven weerstaan.