EPISCHE MISLUKKING: Russische „BLITZ“ verandert in BLOEDBAD

Vandaag zijn er veel belangrijke updates uit de Toretsk-regio.

Hier hebben de Russische troepen, die niet in staat waren door te breken op de noordflank, hun inspanningen naar het zuiden gericht in een poging om de ellende van de stadsgevechten te ontsnappen. In plaats daarvan belandden ze in een dodelijke val, vast in de laaglanden met de Oekraïners op de hoogtes, waardoor de Oekraïense strijdkrachten in staat waren om nauwkeurige en verwoestende tankaanvallen uit te voeren.

Het primaire doel van de Russische troepen in dit gebied is het veroveren van Toretsk. De strijd om de stad, met zijn complexe dynamiek van stadsgevechten, is echter bijzonder moeilijk voor hen gebleken. Toretsk, samen met de omliggende nederzettingen Zalizne, Druzhba en Pivnichne, vormt een stedelijke agglomeratie van 30 vierkante kilometer, vergelijkbaar in grootte met Bakhmut. Deze schaal heeft de Oekraïense strijdkrachten in staat gesteld om de Russische opmars de afgelopen zes maanden effectief af te remmen. Als gevolg hiervan hebben de Russen onhoudbare dagelijkse verliezen geleden—tot 100 per dag—tijdens hun pogingen de stad te beveiligen. Deze hoge uitputtingsgraad heeft hen gedwongen hun focus naar de flanken te verschuiven, in de hoop Toretsk te omsingelen en te isoleren met minder verliezen.

Zoals vermeld in het vorige rapport, eindigde de Russische poging om de noordflank van de stad te flankeren in een mislukking. Dit liet de Russische troepen met slechts één overgebleven optie: de zuidflank. De Russische opmars in dit gebied werd mogelijk gemaakt door hun controle over Niu-York, wat hen in staat stelde om troepen en uitrusting daar te verzamelen. Hun plan is om ten noorden van Niu-York langs de rivier Kryvyi Torets naar Shcherbynivka te duwen. Het veroveren van het dorp zou de Russen in staat stellen flankerende aanvallen op Toretsk te lanceren, de belangrijkste bevoorradingsroute naar de stad te snijden, de Oekraïense verdedigingen te verzwakken en mogelijk de basis te leggen voor een hernieuwde aanval vanuit het noorden.

De Russische opmars op de zuidflank plaatst hun troepen echter in een precaire positie. Als we naar de topografische kaart kijken, zien we dat Shcherbynivka en de omliggende nederzettingen zich bevinden in de laaglanden van de rivier het Kryvyi Torets. Dit geeft de Oekraïense troepen het voordeel van hogere grond ten westen van Shcherbynivka, bij Katerynivka, en vanuit Toretsk, waardoor ze vuurcontrole kunnen uitoefenen en elke poging van de Russen om naar Shcherbynivka, Leonidivka en Petrivka op te rukken effectief kunnen onderdrukken. Als gevolg hiervan zouden de Russische troepen zich in een ketel bevinden, blootgesteld aan vuur van alle richtingen.

Ondanks deze tactische nadelen besloten de Russische commandanten aanvallen in dit gebied te starten, in de hoop dat de oprukkende troepen zich zouden kunnen verbergen voor het vuur in de woonhuizen en hun posities zouden kunnen consolideren. Om hun concealment te verbeteren en de kans op succes te vergroten, hebben de Russische troepen hun krachten in kleine groepen binnen de woonwijken van Niu-York en Nelipivka 's nachts gedeponeerd en geconcentreerd, om te voorkomen dat ze door de Oekraïners werden gedetecteerd.

Dit stelde kleine infanteriegroepen van maximaal acht Russische stormtroepers in staat om onder de dekking van de nacht door de Oekraïense linies te infiltreren. Geolokaliseerde beelden onthullen echter dat Oekraïense drone-operators de Russische eenheden snel detecteerden en elimineerden terwijl ze beschutting zochten tussen de verwoeste huizen. Bovendien hebben de Oekraïners de Russische aanvallen preventief verijdeld door tankaanvallen uit te voeren op Russische troepen die zich verzamelden in de boomrijen. Gevechtsbeelden tonen hoe T-64BV-tanks, ondersteund door verkenningseenheden met drones, effectief Russische posities identificeerden en met hun hoofdbewapening beschoten, waardoor concentraties van Russische troepen werden vernietigd. Deze tankaanvallen waren zeer succesvol en voorkwamen grotere Russische aanvallen door troepen uit te schakelen die zich nog in de laatste voorbereidingsfase bevonden.

Al met al lanceerden de Russen een slecht geplande tegenaanval op de zuidflank van Toretsk, in de hoop de stad vanuit het zuiden te omsingelen, maar plaatsten daarbij hun eigen troepen in een semi-omsingeling door Oekraïense vuurcontrole vanaf hoger gelegen terrein en daaropvolgende tankaanvallen. De Russische troepen beschikken ook niet over voldoende reserves om hun aanvallen op de flanken goed te intensiveren. Verschillende Russische analisten en soldaten ter plaatse hebben hun commandanten al bekritiseerd voor het terugsturen van gewonde Russische soldaten naar het front wegens een gebrek aan beschikbare reserves. Omdat het onvoldoende aantal reserves de Russen niet in staat stelt om een overweldigende troepenmacht in het gebied te handhaven, voeren de Oekraïners precieze tegenaanvallen uit om de Russische inspanningen daar te raken waar zij het zwakst zijn.

‍