DOORBRAAK GEFALEN! Russisch Kursk-plan loopt verschrikkelijk fout!

Vandaag is er interessant nieuws uit de richting van Koersk.

Hier lanceerden de Russen en Noord-Koreanen een massale frontale aanval in de westelijke uitsteek van Koersk, waarbij ze hun krachten bundelden in een poging de Oekraïense verdedigingslinies te overweldigen en door te breken naar Malaya Loknya. De aanval liep echter snel vast, omdat de Oekraïense strijdkrachten superieure tactieken en precisie- en verwoestende vuurkracht benutten om de aanvallers te verpletteren en de gecombineerde opmars beslissend af te slaan.

Na te hebben geobserveerd dat eerdere Noord-Koreaanse "meat wave"-aanvallen kleine groepen overlevenden in staat stelden zich in te graven in de bosstroken ten noordwesten van Kruglenkoe, probeerden de Russische commandanten hiervan gebruik te maken. Ze geloofden dat deze overlevenden zich opnieuw konden groeperen tot meer functionele aanvalseenheden voor een hernieuwde poging naar het tactisch belangrijke dorp Malaya Loknya. De Russen besloten hun aanval te intensiveren. Ze wilden de chaos uitbuiten en de Oekraïense verdedigingslinies uitrekken door een massale frontale aanval te lanceren door het westen van het Koersk-saluut.

Om dit te bereiken openden de Russen vier aanvalsassen. Noord-Koreaanse troepen kregen de taak om door het bos ten noordwesten van Kruglenkoe te breken en langs de boomrijen ten zuidwesten van het dorp op te rukken, gebruikmakend van hun numerieke voordeel in de hoop de Oekraïense posities te overweldigen. Ondertussen concentreerden Russische eenheden hun inspanningen op de dorpen Novoivanovka en Darino, cruciale punten voor de controle over het omliggende terrein en het verbinden van hun operaties. Deze gecoördineerde doorbraken zouden samen de Oekraïense troepen omsingelen, hun verdedigingslinies verstoren en een doorbraak naar Malaya Loknya verzekeren, waarmee een groot deel van de Oekraïense uitsteek in Koersk zou worden afgesneden.

Deze operatie had een duidelijk doel: de Oekraïense verdedigers overweldigen door gelijktijdige aanvallen uit meerdere richtingen te lanceren, waardoor ze gedwongen werden hun middelen en mankracht dun uit te spreiden. Het terrein was echter een aanzienlijke uitdaging. In Darino werden de Russische troepen gedwongen een rivier over te steken, wat de beweging en coördinatie bemoeilijkte. In Novoivanovka moesten ze open wegen oversteken die 's nachts zwaar waren gedolven door Oekraïense drones. Het winterweer, met een mix van sneeuw en regen, voegde nog een laag complexiteit toe. Slechte zichtbaarheid beperkte gedeeltelijk de Oekraïense drone-operaties, waardoor de precisie van hun surveillance en artilleriestakingen afnam. Maar hetzelfde gold voor de Russen, want deze omstandigheden belemmerden hen en de Noord-Koreanen zelfs nog meer, vertraagden hun opmars, vergrootten de wanorde en maakten hen kwetsbaar voor goed getimede Oekraïense tegenaanvallen.

Helaas voor de Russen bleken hun troepen zelfs minder succesvol dan de Noord-Koreanen. In de buurt van Darino probeerden de Russen lokale wegen te gebruiken en hun infanterie te ondersteunen met licht gepantserde voertuigen, die snel door de Oekraïners werden bestreden zodra het weer opklaarde. Russische soldaten verspreidden zich naar de lokale boomrijen om dekking te zoeken, maar werden door de drone-operators opgemerkt en vernietigd met artillerie- en FPV-aanvallen.

De Russische aanval op Novoivanovka kreeg zelfs nog zwaardere ondersteuning, met tanks en gepantserde personeelswagens die snel optrukten terwijl ze probeerden lokale bosstroken als dekking te gebruiken. Hun veronderstelling dat de Oekraïense verdedigers uitgeput waren na weken van onophoudelijk vechten, kon echter niet verder van de waarheid zijn. Bijna alle voertuigen werden vernietigd door mijnen, gelegd door Oekraïense genie-eenheden, die deze obstakels zorgvuldig herstelden met drones na elke Russische golf. Dit toont de uitstekende prestaties van Oekraïense ingenieurs in het onderhouden en vernieuwen van verdedigingsmaatregelen, waardoor de verdedigingen niet uitgeput raakten door voortdurende aanvallen.

In de buurt van Kruglenkoe vestigden de Noord-Koreanen een beperkte aanwezigheid in het bos, maar stonden voortdurend onder Oekraïense drone-surveillance. Dus toen ze zich verzamelden voor een aanval op het dorp, werden ze onmiddellijk aangevallen door Oekraïense artillerie, bewapend met conventionele en clustergranaten. Nadat de granaten de aanvankelijke concentratie van Noord-Koreaanse soldaten verspreidden, renden sommigen terug naar de boomrijen voor dekking. De Oekraïners zetten vervolgens FPV-drones in om de overgebleven troepen op te sporen en effectief hun contingent uit te schakelen.

Al met al stortte de gecombineerde frontale aanval van de Russen en Noord-Koreanen in onder de extreme verliezen. Russische bronnen publiceerden beelden vanuit ziekenhuizen in Koersk, waar meer dan honderd gewonde Noord-Koreaanse soldaten naartoe waren geëvacueerd voor behandeling. Weer bewees de Oekraïense veerkracht en tactische superioriteit beslissend te zijn, aangezien de Oekraïners geconcentreerd vuur en landmijnen inzetten op cruciale punten van de Russische en Noord-Koreaanse opmars, terwijl ze een goed gecoördineerde verdediging voerden om de aanvallers te neutraliseren en hen te dwingen zich terug te trekken.