Rosjanie TRACĄ KLUCZOWĄ TWIERDZĘ PO MIESIĄCACH WALK!

Dziś pojawiło się wiele istotnych informacji dotyczących kierunku pokrowskiego.
Po początkowych sukcesach, które pozwoliły siłom ukraińskim zabezpieczyć kluczowe pozycje na zachód od Pokrowska, Ukraińcy weszli w kolejną fazę kontrofensywy. Elitarne jednostki szturmowe posuwają się coraz głębiej w terytorium kontrolowane przez Rosjan, a miejscowość Szewczenko stała się epicentrum zaciekłych walk, których wynik może zmienić układ sił na tym odcinku frontu.

Po spotkaniu Donalda Trumpa z Władimirem Putinem Rosja zgodziła się na zawieszenie broni w powietrzu, wstrzymując ataki na infrastrukturę energetyczną i cele wojskowe. Jednak Kreml odrzucił propozycję rozejmu na lądzie, co skłoniło Ukraińców do intensyfikacji działań ofensywnych na froncie w celu wywarcia presji na rosyjskie kierownictwo i zmuszenia go do ponownej kalkulacji.

Głównym celem Ukrainy w tym rejonie jest całkowita likwidacja rosyjskiego klina na zachodnim skrzydle Pokrowska. Po nieudanej próbie zamknięcia miasta w okrążeniu Rosjanie wyczerpali swoje możliwości ofensywne, a miesiące walk doprowadziły ich siły do stanu wyczerpania. Ukraińcy zamierzają wykorzystać tę słabość i odepchnąć Rosjan od Pokrowska, zapobiegając im w przyszłości w odbudowie zdolności do kolejnej ofensywy na to miasto.

Aby tego dokonać, Ukraińcy rozpoczęli drugi etap swojej kontrofensywy. Pierwsza faza pozwoliła im zdobyć kontrolę nad kluczowymi osadami frontowymi, takimi jak Kotłyne, Piszcze i Uspeniwka, a także odzyskać strategiczne pozycje obronne na wyżej położonych terenach, likwidując bezpośrednie zagrożenie ze strony rosyjskiego klina zachodniego.
Po przełamaniu rosyjskiej obrony Ukraińcy mogą teraz skupić się na Szewczenku – strategicznie ważnej miejscowości i ostatnim rosyjskim przyczółku, z którego w przyszłości mogłyby zostać wznowione ataki na Pokrowsk.

Analizując mapę topograficzną, widać, że Szewczenko jest również ostatnim punktem rosyjskiej obecności na płaskowyżu wokół Pokrowska. Jego zdobycie dałoby Ukraińcom pełną kontrolę nad tym obszarem, tworząc tzw. twierdzę Pokrowsk na dominującym terenie. Dodatkowo, z wysoko położonych pozycji Ukraińcy uzyskaliby zdolność rażenia rosyjskich linii komunikacyjnych prowadzących do zachodniego klina, co ostatecznie przypieczętowałoby los rosyjskich sił w tym rejonie i umożliwiło szybkie odzyskanie terenu.

Rosjanie są tego świadomi, dlatego rzucają wszystkie dostępne siły i środki, aby utrzymać Szewczenko przed ukraińskimi kontratakami.

Jednak miesiące ciężkich strat oraz ukraińskie ataki dronów na rosyjskie szlaki zaopatrzeniowe prowadzące do miejscowości sprawiły, że rosyjski kontyngent w Szewczenku składał się głównie z rozproszonych i słabo skoordynowanych oddziałów. Naprzeciw nim stanęły ukraińska 155. Brygada im. Anny Kijowskiej oraz doświadczony 425. Pułk Szturmowy „Skala”.

Wybór ten był celowy – brygada Anny Kijowskiej, pierwotnie szkolona i wyposażona we Francji, początkowo napotkała trudności i problemy organizacyjne po pierwszym rozmieszczeniu na froncie. Jednak po rotacji, odpowiednim przygotowaniu i zdobyciu cennego doświadczenia bojowego w innym sektorze frontu, stała się gotowa do udziału w bitwie o Szewczenko.

Aby zwiększyć jej skuteczność, ukraińskie dowództwo połączyło jej działania z doświadczonym pułkiem „Skala”, co pozwoliło na koordynację operacji szturmowych. W rezultacie brygada przekształciła się w skuteczną i śmiercionośną jednostkę bojową, nawiązującą do swojego historycznego patrona.

Dzięki temu Ukraińcy zdołali przedrzeć się do południowo-zachodniej części miejscowości, skutecznie blokując rosyjskie posiłki przed dotarciem do Szewczenka główną drogą zaopatrzeniową. Obecnie napływ rosyjskich żołnierzy do miejscowości niemal całkowicie ustał, ponieważ jedyną pozostającą trasą zaopatrzenia są otwarte pola, nad którymi nieustannie operują ukraińskie drony.

Podsumowując, Ukraińcy kontynuują serię skutecznych kontrataków w ramach szerokiej kontrofensywy w rejonie Pokrowska. Zdobycie Szewczenka nie tylko umocniłoby twierdzę Pokrowsk na dominującym terenie, ale także zagroziłoby rosyjskim pozycjom na zachodzie, prowadząc do ich potencjalnego załamania. Oznacza to, że ukraińskie zwycięstwo w tym rejonie mogłoby znacząco zmienić układ sił na polu walki, dając Ukrainie silniejszą pozycję w trwających negocjacjach pokojowych.