Vandaag is er interessant nieuws vanuit de richting Koersk.
Hier is de poging van het Russische leger om de Oekraïense opmars naar Bolshoye Soldatskoye te keren uitgelopen op een slachting door slechte planning en rampzalige misrekeningen. De Russische wanhoop om de Oekraïense uitstulping in het oosten te stoppen, heeft ertoe geleid dat ze hun soldaten in zelfmoordaanvallen de strijd in stuurden, terwijl ze een cruciaal detail over het hoofd zagen: de verkeerde camouflage. Oekraïense troepen maakten hier met dodelijke precisie gebruik van.
Het primaire doel van de Russische strijdkrachten is om de Oekraïense aanwezigheid rond Berdin te verminderen, uit angst dat het een springplank zou kunnen worden voor verdere opmars naar Bolshoye Soldatskoye. Het behouden van dit dorp is cruciaal voor Rusland, omdat het verlies ervan de met duizenden slachtoffers bevochten winst ten westen van Malaya Loknya teniet zou doen. Als Oekraïne zijn positie richting Bolshoye Soldatskoye veiligstelt en uitbreidt, zal Rusland gedwongen worden om aanzienlijke versterkingen in te zetten, die momenteel niet beschikbaar zijn vanwege de toenemende verliezen. Aangezien een nieuwe Oekraïense uitstulping in de regio onaanvaardbaar wordt geacht, heeft Rusland zijn focus verlegd naar Russkoye Porechnoye, een klein maar strategisch vitaal dorp langs een belangrijke bevoorradingsroute, dat als uitvalsbasis kan dienen voor toekomstige Oekraïense offensieven.
Om de Oekraïense bewegingen tegen te gaan, herpositioneerden Russische troepen eenheden vanuit het westelijke deel van de salient, waarmee ze hun offensief daar gedeeltelijk opgaven. Met deze versterkingen lanceerden ze een reeks infanterieaanvallen om de Oekraïense posities met pure aantallen te overweldigen, een tactisch voordeel dat Rusland voorlopig nog bezit. De Russische doctrine leunt sterk op massale aanvallen, vaak met minimale coördinatie en verouderde tactieken, wat hen al veel heeft gekost, maar soms effectief is gebleken. Massale infanterieaanvallen vergen echter grote aantallen manschappen, wat betekent dat last-minute aanpassingen op deze schaal onuitvoerbaar zijn. Dit leidde ertoe dat het Russische plan onverwacht een grote kwetsbaarheid vertoonde: de snel veranderende weersomstandigheden in de regio Koersk. Het ene moment is het slagveld bedekt met sneeuw; het volgende moment is de grond kaal en modderig. Oekraïense troepen maakten handig gebruik van deze onvoorspelbaarheid en veranderden de slechte camouflagekeuzes van de Russen in een doodvonnis.
De eerste golf Russische aanvallers stormde Oekraïense posities op in een besneeuwd terrein zonder wintercamouflage, waardoor ze makkelijke doelwitten waren voor Oekraïense artillerie, drones en FPV-kamikazeaanvallen. Beelden van het slagveld tonen hoe de velden bezaaid raakten met Russische lichamen, neergeschoten op open terrein met weinig tot geen dekking.
Toen ze hun fout inzagen, gaven Russische commandanten hun troepen witte camouflagekleding voor de volgende aanval. Maar onverwachts smolt de sneeuw, waardoor ze volledig in het wit gekleed waren, een schril contrast met het donkere, modderige terrein. Dit maakte hen nog zichtbaarder, wat leidde tot een nieuwe slachting, terwijl Oekraïense troepen artillerievuur en drone-aanvallen op hen loslieten en volledige Russische aanvalsgroepen vernietigden.
In een wanhopige poging om toch vooruitgang te boeken, stuurden Russische officieren Noord-Koreaanse troepen de strijd in, vaak in grote formaties van 20 tot 100 soldaten, vooral tijdens nachtelijke aanvallen. De gedachte was dat een aanval in de duisternis hun kansen op een doorbraak zou vergroten. Echter, Oekraïne had recent geavanceerde ENVG-B nachtzichtbrillen ontvangen, waarmee troepen vijandelijke bewegingen met extreme helderheid konden waarnemen, zelfs in totale duisternis, mist en sneeuwstormen. Deze technologie markeerde vijandelijke silhouetten, wat Oekraïense troepen een enorm voordeel gaf in nachtgevechten. Als gevolg hiervan werden grote delen van de Noord-Koreaanse troepen vernietigd voordat ze de Oekraïense posities überhaupt bereikten.
Een andere golf Noord-Koreaanse soldaten werd overdag ingezet, met geolokaliseerde beelden die schokkende taferelen toonden, vergelijkbaar met de Koreaanse Oorlog van 70 jaar geleden, waarbij grote groepen soldaten onder hevig artillerievuur aanvielen. Degenen die het overleefden, slaagden erin om enigszins voet aan de grond te krijgen in Russkoye Porechnoye, maar alleen tegen een gruwelijke tol. Eenmaal in het dorp werden ze direct geconfronteerd met meedogenloze Oekraïense artillerie- en droneaanvallen, waardoor velen moesten vluchten of ter plekke sneuvelden.
Over het algemeen bevestigen de laatste ontwikkelingen dat de Oekraïense operatie in Berdin zowel een onmiddellijk als strategisch effect heeft gehad. Oekraïne heeft met succes de vijandelijke linies uitgedund door Rusland te dwingen troepen te herpositioneren van het westelijke Koersk-front, waardoor de Russische druk op Malaya Loknya is afgenomen. Hierdoor heeft het Russische offensief aan het westelijke front aan momentum verloren, waarschijnlijk door uitgeputte reserves en logistieke problemen. Hoewel de Russen enig terrein hebben gewonnen in Russkoye Porechnoye, betekent de herpositionering van Russische troepen dat Malaya Loknya stevig onder Oekraïense controle blijft, wat de mislukking van Rusland onderstreept om met kostbare massale infanterieaanvallen betekenisvolle vooruitgang te boeken.
Opmerkingen