Russische mensenmassa VS HIMARS-clusterbommen.

Vandaag zijn er veel belangrijke updates uit de richting van Kursk.

Hier hebben de Russen hun inspanningen voortgezet in het zuidelijke deel van de westelijke sector, waarbij de Oekraïners oude Russische verdedigingswerken tegen hen gebruikten en brutale moordzones voor Russische pantserwagens creëerden. Om een langdurige en kostbare opruimactie te vermijden, gaven de Oekraïners zelfs een schijnzwakte aan, wat de overlevende Russische soldaten naar een klein bos lokte, waar HIMARS-raketten hen met vuur konden bestoken.

Het doel van de Russische troepen in dit gebied is de controle over het dorp Sverdlikovo te veroveren, wat de dynamiek van de Kursk-salient volledig zou veranderen. Aangezien Sverdlikovo een sleutelpositie is in de buitenste ring van de verdedigingen van Sudzha, zou de controle over deze nederzetting de Russen in staat stellen om directe aanvallen te openen op de belangrijkste Oekraïense operationele basis in Kursk.

Recentelijk hebben de Russen de Oekraïners uit Nizhny Klin verdreven na meer dan een maand intense gevechten, wat hun rechterflank beveiligde tegen mogelijke Oekraïense tegenaanvallen. Het belangrijkste voordeel van de Russische troepen in dit gebied is het feit dat ze voldoende troepen kunnen verzamelen om numerieke superioriteit te behalen, dankzij de vele nederzettingen en bossen in het noorden die ze nu controleren. Daarnaast stelt de verharde Korenevo-Sudzha-weg de Russische gemechaniseerde eenheden in staat om met volledige snelheid te bewegen en hun infanterie snel bij Sverdlikovo af te zetten.

Bovendien, als we naar de topografische kaart kijken, kunnen we zien dat het terrein rond deze weg relatief vlak is, wat de Russische troepen in staat stelt om eroverheen te bewegen zonder het risico om in een kruisvuur te rijden. Echter, naarmate de Russische aanvalsgroepen dichter bij de Oekraïense linies komen, komen ze binnen bereik van de Oekraïners op de heuvel aan de zuidkant, waar de Oekraïners ATGM-positie en drone-launchers hebben gepositioneerd.

Dit gebied is ook waar de Oekraïeners, in de eerste fasen van de Kursk-incursie, de Russische verdedigingslijnen in handen kregen die bedoeld waren om de grens tegen Oekraïense aanvallen te verdedigen. Deze verdedigingslinie bestaat uit een uitgebreid netwerk van loopgraven, bunkers, verschillende ondergrondse faciliteiten en antitankversterkingen van "dragon's teeth". Later hebben de Oekraïners ook ingenieursondersteuning naar Kursk gebracht om de bestaande verdedigigingen verder te versterken en opnieuw in te stellen om tegen Russische aanvallen uit het noorden te verdedigen.

Dit stelt de Oekraïners in staat om Russische artilleriebeschietingen en luchtaanvallen in relatieve veiligheid te doorstaan zonder tijdens deze tijd aanzienlijke verliezen te lijden. De dragon's teeth-versterkingen dwongen de Russen ook in een smalle knelpunt, die al gemarkeerd was door Oekraïense artillerie, drones en antitanksystemen, en vormden zo een moordzone.

Gevechtsbeelden uit het gebied tonen hoe Russische gemechaniseerde formaties langs de weg naar de opening in de dragon's teeth-versterkingen bewogen. Terwijl de Oekraïners deze voertuigen begonnen te treffen met artillerie, drones, ATGMs en landmijnen, stapelden de wrakken van vernietigde gepantserde voertuigen zich snel op, waardoor de volgende voertuigen moesten vertragen om ze te ontwijken. Dit maakte het voor het Oekraïense vuur nog preciezer, aangezien observatiedrones hun schoten bleven corrigeren. De Russen probeerden zelfs eigen ingenieurvoertuigen in te zetten om de obstakels op de weg te verplaatsen, maar deze werden al snel een prioriteit voor de Oekraïners, die elk Russisch aanvalsgroepje dat over de weg reed verder verwoestten.

Terwijl de Korenevo-Sudzha-weg snel een dodenweg werd, slaagden enkele Russische soldaten erin te overleven en zich te verspreiden over verschillende boomrijen en velden in het gebied. Om een langdurige opruimactie te vermijden, lokten de Oekraïners deze Russische overlevenden naar een klein bos nabij Sverdlikovo, dat ze opzettelijk licht verdedigden. Toen de Russische soldaten binnenstroomden, in de hoop zich te verzamelen en hun aanval voort te zetten, ontketenden de Oekraïners een verwoestende HIMARS-beschieting, waarbij het bos meerdere keren met clusterbommen werd gebombardeerd, waardoor de dreiging van de Russische infanterie in één klap werd geëlimineerd.

Samenvattend hebben de Oekraïners een verdediging in diepte georganiseerd in afwachting van de Russische aanvallen, waarbij ze zowel Russische voertuigen als infanterie in brutale moordzones lokten. De aanvallen richting Sverdlikovo blijven een van de grootste Russische gemechaniseerde inspanningen in de richting van Kursk, en hebben geleid tot honderden doden onder Russische soldaten en meer dan drie dozijn vernietigde gepantserde voertuigen die de weg bezaaien, wat alleen maar bijdraagt aan de steeds verder uitgeputte Russische pantserreserve.

‍

‍