Hoe Rusland zich vertilde en Syrië verloor

De Russische interventie in Syrië markeerde een cruciale fase in Moskou’s streven om zich opnieuw als wereldmacht te profileren en de invloed van de Verenigde Staten in het Midden-Oosten tegen te gaan. Met als doel het regime van Bashar al-Assad te behouden en een strategisch machtsbasis in de regio te vestigen, zette Rusland aanzienlijke militaire middelen in en volgde een agressieve benadering om het conflict naar zijn hand te zetten. Hoewel Rusland aanvankelijk succes boekte bij het stabiliseren van Assads regime en het projecteren van zijn macht, bracht de interventie ook aanzienlijke kwetsbaarheden aan het licht. Het langdurige conflict, verergerd door inefficiënties binnen Syrië en de extra druk door de oorlog in Oekraïne, ondermijnde uiteindelijk Rusland’s vermogen om zijn langetermijndoelen te realiseren. Dit rapport onderzoekt de drijfveren, strategieën en uitdagingen die Rusland’s betrokkenheid in Syrië bepaalden en werpt licht op de beperkingen van zijn ambities en de bredere implicaties voor zijn regionale en mondiale aspiraties.