Vandaag komt er interessant nieuws uit de richting van Kursk.
Hier werpt het Russische leger alles wat beschikbaar is, zelfs gewonde soldaten, in een wanhopige poging om de hele regio Kursk tegen mid-januari weer terug te veroveren op de Oekraïners. Ondertussen houden Oekraïense soldaten stand op hun verdedigingslinies en weigeren ze zich te laten verdrijven, terwijl ze zich steeds tijdig aanpassen aan de dynamische situatie op het slagveld.

Vladimir Poetin, onder druk om gunstige onderhandelingsvoorwaarden te verkrijgen vóór de inauguratie van Donald Trump op 20 januari 2025, heeft scherpe aanvallen bevolen om de gehele regio Kursk te heroveren. Het doel is om te zorgen dat er geen Russisch grondgebied meer onder Oekraïense controle blijft en zijn binnenlandse en internationale positie te versterken voorafgaand aan de verwachte vredesbesprekingen.
Door deze orders blijft het Russische leger zware verliezen lijden bij pogingen om grondgebied te heroveren, wat wijst op een strategie die zowel wanhopig als slecht doordacht lijkt. Ondanks herhaalde mislukkingen zetten de Russische troepen hun aanvallen door en sturen ze golf na golf van manschappen en materieel naar de goed ingerichte Oekraïense verdediging. Het resultaat was een voorspelbare toename van het aantal slachtoffers, wat Russische commandanten ertoe dwong gewonde soldaten, voordat ze volledig hersteld waren, terug naar het front te sturen vanwege een schrijnend tekort aan bekwame personeelsleden.

Bovendien heeft het snel verslechterende weer de Russische opmars volledig stilgelegd. Russische soldaten melden dat ze hun tanks en gepantserde voertuigen al verliezen voordat ze zelfs maar de frontlinie bereiken, omdat ze vast komen te zitten in de modder. Veel van deze voertuigen kunnen simpelweg niet worden geëvacueerd en worden vernietigd door de Oekraïense kamikazedrones voordat het Russische leger ook maar de kans krijgt om hun tanks te evacueren. Soldaten hebben moeite om zich door de modder te bewegen, verliezen hun samenhang en worden gemakkelijke doelwitten, wat de Russische operationele capaciteit verder aantast in deze steeds moeilijker wordende omstandigheden.

Een Oekraïense soldaat merkte op dat de Russen blijven inzetten op resultaten met dezelfde benadering van frontale aanvallen, hoewel dit nauwelijks enige resultaten oplevert. Zijn verklaring wordt bevestigd door een geolocatieve video uit Zeleny Shlyah, vrijgegeven door de Oekraïense 36e Marinebrigade. De video toont een Russische gemotoriseerde aanval die gericht is op het doorbreken van de Oekraïense verdediging en het voortzetten van de vastgelopen offensieve operatie in de regio. Twee gepantserde voertuigen proberen vooruit te duwen, maar worden snel vernietigd door Javelin anti-tankraketten. De overgebleven troepen, die proberen nabijgelegen loopgraven te beveiligen, worden bestookt door drones en geëlimineerd in een gevecht op korte afstand, waardoor de aanval een totale ramp wordt. Dergelijke mislukkingen maken de Russen ernstig bezorgd over de situatie, zich realiserend dat, ongeacht wat Poetin eist, ze het grondgebied in Kursk voorlopig niet zullen kunnen heroveren.
De situatie is zo ernstig geworden dat Russische soldaten video's zijn gaan opnemen waarin ze hun families waarschuwen nooit bij het leger te gaan, en hen vertellen dat deelname zeker de dood zal betekenen. Deze harde berichten, ontdekt door Oekraïners op de telefoons van gevallen Russische troepen, onthullen de wanhoop van degenen die deze opnamen naar hun dierbaren stuurden, net voordat ze opnieuw werden gedwongen tot zelfmoordaanvallen.

Al met al heeft de combinatie van verschillende belangrijke factoren een scenario gecreëerd waarbij Russische pogingen om de regio Kursk te heroveren gepaard gaan met steeds hogere kosten en afnemende resultaten. In plaats van hun tactieken aan te passen aan de harde realiteiten op de grond, lijken Russische commandanten vast te zitten in een patroon van brute aanvallen, waarbij ze vertrouwen op aantallen om het gebrek aan strategie te compenseren. Deze aanpak vergroot niet alleen hun verliezen, maar benadrukt ook de grenzen van hun operationele effectiviteit tegenover ongunstig weer en een veerkrachtige tegenstander. De voortgaande campagne in Kursk is daarmee een grimmig bewijs van de gebreken in de Russische militaire strategie.
Opmerkingen